ภาษาอีสานมาใหม่ 9461 - 9470 จาก 17431
-
ยอง
แปลว่า : พูดจา อย่างว่า ยองคำต้านภาษาสัตว์สิ่ง (กาไก). -
ยอง
แปลว่า : ไก่ที่มีขนงอหงิกและขนพองไปตามตัวเรียก ไก่ยอง ไก่หยอง ก็ว่า อย่างว่า ติบ่อนใดติอ้ายบ่อนใด ติว่าผมอ้ายหยอง ตั้งแต่ไก่อี่ยองแม่เจ้าก็ยังเลี้ยง (กลอน). -
ยอง
แปลว่า : ปุยนุ่นเรียก ยองนุ่น ปุยฝ้ายเรียก ยองฝ้าย อย่างว่า เขาก็วางหลาในบ่เข็นยองฝ้าย (กาไก) วรรณคีงขาวอ่อนปานยองฝ้าย (ขูลู) พี่บ่กลัวเกรงสังท่อใยยองน้อย (สังข์). -
ยอก
แปลว่า : กระทอก เรียก ยอก กระแทกขึ้นกระแทกลง เช่น เอายางตังใส่ในกระบอกไม้ไผ่แล้วยอกให้ตังเหนียว เพื่อติดจักจั่น แมงอี. -
ย้อ
แปลว่า : คนไทยเผ่าหนึ่ง เรียก ไทยย้อ อยู่ในท้องที่จังหวัดนครพนม. -
ย่อ (หย่อ)
แปลว่า : ผ้าขี้ริ้วของวัวควาย เป็นแผ่นบางๆ เรียงกันเป็นชั้นๆ เรียก ย่องัวย่อควาย สามสิบกีบ ก็ว่า. -
ยอ
แปลว่า : ยก ยกมือเรียก ยอมือ อย่างว่า ยอมือนบขาบกรกลอยไหว้ (สังข์) ชาติที่ยอเงิงไง้ขอนเห็นดูหลาก คันบ่เข็บก็งอดเงี้ยวงูฮ้อยหากมี บ่อย่าแล้ว (กลอน). -
ยอ
แปลว่า : พูดให้ถูกใจ ยกย่อง ชม อย่างว่า มีผัวให้ช่างย้อง มีน้องให้ช่างยอ (ภาษิต). -
ยโส
แปลว่า : เย่อหยิ่งเพราะถือตัวว่ามียศ มีปัญญา มีความรู้มีกำลัง มีทรัพย์ เป็นต้น เรียก ยโส โยโส ก็ว่า อย่างว่า สูหากแนวโยโสล่วงแดนมาอ้าง (กาไก). -
ยศ
แปลว่า : ความยกย่องนับถือเกีรติของตน เกียรติคุณ เครื่องกำหนดหมายฐานะหรือชั้นของบุคคล เรียก ยศ อย่างว่า ฮ้อยที่ยศแผ่เท้าทุกทีปนครคน (สังข์) (ป.ส. ยส).