ภาษาอีสานมาใหม่ 9441 - 9450 จาก 17431
-
ยับยับ
แปลว่า : แสงแวบๆ ยิบๆ อย่างว่า เสียงพาดฆ้องเดิงเดิดกาละสับ ระงมนันยิ่งครางคุงฟ้า ยับยับเหลื้อมจามรไกวแกว่าง บานั่งฮ้านเทิงแท่นอิงหมอน (ฮุ่ง) หลิงเห็นยับยับเหลื้อมดาราแฝงพ่าง (ฮุ่ง). -
ยั่งยั่ง
แปลว่า : หยด ย้อย ไหล อย่างว่า สองก็ยั่งยั่งย้อยฮำราชอุณหกะ ภูมีเมิลมุ่งดูดาถ้วน พระก็มีคำเท้าอัยโกมหาเอก สูค่อยค้ำพลถ้าส่ำราญ แด่รือ (สังข์) ยั่งยั่งน้ำย้อยเนตรนองไหล ยินอาฮมณ์ดั่งปานเป็นบ้า ดูดั่งฮามเฮือนแก้วกูไกลกินโศก เวรนี้พระพี่คึดเพื่อหน้าคนิงไว้แว่นทวง. -
ยั้ง
แปลว่า : หยุดไว้ พักอยู่อย่างว่า บาก็พักเมื่อยยั้งยามหนึ่งเดินไป ธรงตนเลยล่วงตามตนน้อง หลิงผาด้าวดอยขวางเขามาศ คือฮูปช้างทยานล้ำล่วงโขลง (สังข์). -
ยั่ง
แปลว่า : ตลอด ทั้งสิ้น เช่น ฝนตกตลอดคืน เรียก ฝนตกยั่งคืน นอนหลับตลอดวัน เรียก นอนยั่งมื้อ อย่างว่า บาบ่าวท้าวชมน้อยยั่งคืน (โสวัจ). -
ยัง
แปลว่า : ยัง ไม่สำเร็จ ไม่ตลอด เหลือ เช่น ยังบ่ไป ยังบ่มา ยังบ่เฮ็ด. -
ยัง
แปลว่า : คงอยู่ มี เช่น ยังมีชีวิตอยู่ ยังเหลืออยู่ ยังมีอยู่. -
ยักขิณี
แปลว่า : นางยักษ์ (ป.) อย่างว่า ฮุนที่มันทอดท้าวไทธิราชมีคืน มันก็วางศาลาแล่นตามตนเจ้า ฟังยินขีนีเอิ้นตามบาวีว่อน มันก็วอนจ้อยจ้อยเสียงน้อยแอ่วอวน (สังข์). -
ยักข์
แปลว่า : ยักษ์ ยักโข ยักโขโน ก็ว่า (ป.) อย่างว่า ดูราชายโทนเถ้ายักโขผีเผด มึงหากกดวาดเว้ามีได้เวทนา ท่านเอย (สังข์). -
ยะ
แปลว่า : เปิดทางให้เดินเรียก ยะทาง อย่างว่า ท่อว่ายะหว่างไว้ช้างใหญ่คูณเมือง นั้นเนอ กูจักมวนเพนกวนหมู่หลวงไหลเข้า บอกแก่ขุนพลพร้อมขุนนายเนืองนั่ง ขุนใหญ่พร้อมโดยเจ้าอยู่ฟัง (ฮุ่ง). -
ย้อย
แปลว่า : หยาด หยด ไหล น้ำตาหยดเรียก น้ำตาย้อย อย่างว่า โสกีแค้นเคืองพระทัยหมองหม่น ก็บ่เหยเหือดน้ำตาย้อยย่าวไหล (สังข์) ดาราพร้อมประกายยวงเยืองโลก เหมือยหยั่นย้อย เฮียวเฮื้อหน่วงหนาว (สังข์) สีสันหน้าใสงามย้อยยั่ง (กาไก).