พระธาตุจอมคีรี
เป็นโบราณสถานของอำเภอป่าแดด ไม่มีหลักฐานระบุแน่ชัดว่าถูกสร้างขึ้นในสมัยใด แต่เป็นที่เคารพของชาวตำบลป่าแดด และเป็นสัญลักษณ์ของชาวตำบลป่าแดด ตั้งอยู่หมู่ที่ 11 ตำบลป่าแดด อำเภอป่าแดด จังหวัดเชียงราย น่าจะมีอายุประมาณ 1,800 ปี เพราะจากลักษณะของพระพุทธรูปหินทรายและลักษณะองค์พระธาตุ (องค์เดิม) เป็นหินทราย และจะต้องมีการเคลื่อนย้ายมาจากเมืองพะเยาหรือเวียงลอ เพราะในพื้นที่ของอำเภอป่าแดดไม่มีหินทราย ลักษณะดังกล่าวและสันนิษฐานว่าพื้นที่อำเภอป่าแดดทั้งหมดเป็นเมืองหน้าด่านหรือหัวเมืองของเมืองพะเยาหรือเวียงลอสมัยนั้น เนื่องจากได้พบคูเวียง 3 แห่ง คือ คูเวียงหลวงพ่อหนุ่ม อยู่หมู่ที่ 11 ตำบลป่าแดด คูเวียงแก่นดอนแก้ว อยู่หมู่ 6 ตำบลโรงช้าง และคูเวียงศรีโพธิ์เงิน อยู่หมู่ 8 ตำบลศรีโพธิ์เงิน พระธาตุจอมคีรีและวัดร้างอีก 6 แห่ง ในอำเภอป่าแดด ได้ถูกทิ้งให้รกร้าง ปรักหักพัง ต่อมาพ.ศ. 2480 ครูบาศรีวิชัยเดินธุดงค์ผ่านป่าแดด พบพระธาตุจอมคีรี จึงได้ขอความร่วมมือจากชาวป่าแดด ช่วยกันบูรณะในปี พ.ศ. 2496 เจ้าอาวาสวัดศรีชุมประชาได้บูรณะอีกครั้งในปี พ.ศ. 2516 พระครูศิริปัญญาจารย์ เจ้าอาวาสวัดศรีประชุมประชา เจ้าคณะอำเภอป่าแดดได้ร่วมกับชาวป่าแดด ก่ออิฐฉาบปูน ครอบองค์พระธาตุองค์เดิมไว้ และสร้างศาลาไว้ทำบุญ 1 หลัง และถังน้ำฝน 1 ถัง ในปีพ.ศ. 2538
หมู่ 11 ตำบล/แขวงป่าแดด อำเภอ/เขตป่าแดด
