ผญา คันหากเป็นตาหย้ำให้ทำกินฟ้าวฟั่ง
ถ้าเป็นของน่ากิน ให้รีบปรุงเป็นอาหาร อย่ามัวนั่งคุยโวเอาแต่พูด
คลังบทความ หน้า 6
ผญา ให้ค่อยคึดค่อยแก้ค่อยแก่ค่อยดึง
ให้ค่อยๆคิด ค่อยๆแก้ ค่อยๆลาก ค่อยๆดึง ค่อยๆขุด ค่อยๆขน ค่อยๆคน ค่อยๆค้ำ
ผญา อันว่าความตายนี้เปิงเป็นทั้งโลก
อันว่าความตายนี้ เป็นเหมือนกันทั้งโลก ถ้ามันมาถึงแล้ว หนีได้ก็ไม่พ้น
ผญา เห็นว่ากองฝอยน้อยอย่ากลอยใจฟ้าวนั่ง
เห็นว่าเป็นกองใบไม้แห้ง อย่าวางใจรีบนั่ง บางทีอาจมีงูแอบอยู่ จะโดนกัดได้
ผญา อย่าได้พากันไห้นำคนตายตกป่า
อย่าได้ร้องไห้ตามคนตายตกป่า ร้องไห้ให้ย่ายายเฒ่าที่ยังมีชีวิตอยู่ ยังจะได้พึ่งพาอาศัย
ผญา อันว่าความตายม้างไกลกันเจียระจาก
แม้ตายพรากจากกัน หากยังหนีไม่พ้นโอฆะกิเลส ก็ยังมีโอกาสได้เกิดพบกันอีก
ผญา เห็นว่าเงินคำล้นเต็มถงอย่าฟ้าวอ่ง
เห็นว่าตนมีเงินทองเต็มล้นกระเป๋า อย่าได้หยิ่ง บางทีกระเป๋าแบน จะตกอับในภายหลัง
ผญา เห็นว่าอีอีฮ้องอย่าวางใจว่าจักจั่น
ได้ยินเสียงร้อง อีอี อย่าวางใจว่าเป็นจักจั่น บางทีอาจเป็นเสียงงูเขียวหางไหม้
ผญา หมากบ่เคี้ยวปากเปล่าบ่มีแดง
ไม่กินหมาก ปากไม่แดง ถึงจะมีหมากพลูอยู่เต็มถาด ก็แดงเองไม่ได้
ผญา อย่าได้เสียแฮงได้เป็นคนนำเพิ่น
อย่าได้เสียแรงที่เป็นคนเหมือนคนอื่น คนขอให้คนถึงก้น จนเหนียวหนืด จึงชื่อว่าคน
ผญา อย่าได้หวังสุขย้อนบุญเขามาเพิ่ง
อย่าได้เฝ้าหวังความสุขจากบุญของคนอื่น
ผญา อย่าได้ติดตามก้นของคนท้องหยึ่ง
อย่าได้เดินตามก้นของคนท้องอืด เขาจะตดใส่ ให้ได้ดมกลิ่นเหม็นๆ