หน้าแรก » ผญาอีสาน » Page 22
ให้อุตสาหะพยายาม ทำโดยสุจริต คุณอาจารย์ยกไว้ใส่เกล้า ระลึกถึงเสมออย่าได้ลืม
ให้ใช้ความรู้ที่มีอยู่ ทำมาหากินในทางที่ชอบ เลี้ยงชีพชอบตลอดชีวิต
ถ้าได้ดีแล้ว อย่าลืมคุณพ่อแม่ ท่านเลี้ยงเรามาตั้งแต่เล็กจนเราเติบใหญ่
ในเมื่อได้ชื่อว่ามาร่ำเรียนแล้ว เรียนให้หมดให้ละเอียด
เมื่อได้ตกลงใจว่าสู้แล้ว ไม่ท้อถอย มีแต่จะเจริญก้าวหน้าไปเรื่อย
เกิดเป็นผู้หญิงควรสั่งสอนดูแลลูกให้เขาเป็นคนดีให้ได้
เมื่อเป็นหัวหน้าคนควรทำตนให้มีบารมีสมกับที่เป็นหัวหน้า แต่เมื่ออยู่กับลูกน้องควรทำตัวเป็นกันเองเพื่อจะได้ใจลูกน้อง
ทำใจให้ลึกล้ำ เหมือนสายน้ำมหาสมุทร ไตร่ตรองถี่ถ้วนสุด แล้วจึงเผยเอ่ยเรื่องราว
จงรักกันเหมือนแหข้อง ตามกันล่องลอยธารา แหดำน้ำจับปลา ข้องลอยท่าอยู่ข้างบน
ให้เจ้าใจเย็นเย็น เย็นเหมือนดั่งเย็นตาโฟ ใครรีบซดคำโต จึงจะรู้ว่ามันร้อน
คันได้กินต่อนซิ้นอย่าลืมแห่งคุณหมา โจรบ่มาซอนลักกะย้อนหมามันเฝ้า
ครั้นเจ้าได้กินชิ้นเนื้อ อย่าลืมเผื่อแทนคุณหมา มันเฝ้าเห่าโจรา รักษาทรัพย์สินของเรา
คันได้กินปลาแล้วอย่าลืมปูปละปล่อย ลางเทื่อปลาขาดข้องยังสิได้ป่นปู
ได้ปลาอย่าลืมปู ทิ้งมันสู่บึงห้วยหนอง ถึงคราวปลาขาดข้อง อาจร่ำร้องอยากกินปู