ภาษาอีสานทั้งหมด 10021 - 10030 จาก 17431
-
หัว
แปลว่า : แสดงอาการขบขันแล้วปล่อยเสียงออกมา เรียก หัว อย่างว่า เพิ่นนั่งไห้ โตอย่านั่งหัว (ปู่) ซว่าซว่าพร้อมเขาเถื่อนแพงผาย หัวหัวนันซู่คนมวลพร้อม เมื่อนั้นภูธรท้าวบาบุญย้ายย่าง เสียงสนั่นก้องคุงฟ้าคื่นเค็ง (ฮุ่ง). -
หัวขวัญ
แปลว่า : หัวเราะด้วยความรู้สึกขบขัน หรือความรื่นเริงใจ. -
หัวเตอะหัวเติ่น
แปลว่า : หัวเราะได้ยินเสียงดังได้ยินเสียงหัวสี่ห้าหลังคาเรือน เรียก หัวเตอะหัวเติ่น. -
หัวหงอก
แปลว่า : คนที่มีผมขาว เรียก คนหัวหงอก อย่างว่า ลางคนเป็นคนเถ้าหัวขาวจ่อนพ่อน ยังเล่าเหาะห่อนเหล้นเชิงชู้สวากเสนห์ (กาพย์ปู่). -
หัวหงอก
แปลว่า : นกอีเพา ชื่อนกชนิดหนึ่ง เรียก นกถัว นกถัวหัวหงอก ก็ว่า. -
หัวหลิกหัวแหลม
แปลว่า : เล่นจนลืมลืมน้ำ เรียก เหล้นหัวหลิกหัวแหลม. -
หัวแหะหัวแห่น
แปลว่า : หัวเสียงดังจนหนวกหู เรียก หัวแหะหัวแห่น. -
หัวอิกหัวแอก
แปลว่า : หัวกระซิกกระซี้ หัวเสียงสูงเสียงต่ำ เรียก หัวอิกหัวแอก. -
หัวแอก
แปลว่า : ครั้งแรก ทีแรก. -
ห่า
แปลว่า : ชื่อผีจำพวกหนึ่ง ถือกันว่าทำให้เกิดโรคระบาดอย่างร้ายแรง เช่น โรคลงราก กาฬโรค เมื่อโรคเหล่านี้เกิดขึ้นทำคนให้ตายเป็นจำนวนมาก จึงเรียกโรคชนิดนี้ว่า โรคห่า.