ภาษาอีสานทั้งหมด 10011 - 10020 จาก 17431
-
ห้อย
แปลว่า : แขวนติดอยู่ ติดตาม อย่างว่า เทื่อนี้เสียยศแท้ทังสินศักดิ์ดื่ม แลนอ เป็นเพื่อบาปก่อกุ้มกรรมห้อยห่างบุญ แท้แล้ว (สังข์) แม้นว่าเถิงยศได้กะกุลนามในราชก็ดีถ้อน กูบ่มีขึ้นห้อยหาพร้อมเพิ่งความ แลเด (สังข์). -
หั้ง
แปลว่า : ถ้า ผิ หาก หากเป็นหั้ง อย่างว่า กูหั้งว่าหละ กูบอกมันแล้วมันหั้งบ่ฟังความกู (บ.). -
หัดแข้ว
แปลว่า : ระคายฟันเวลาเคี้ยวอาหารที่มีกรวดหรือทรายเป็นต้น เรียก หัดแข้ว อย่างว่า ตั้งหากกินหัดแข้วจำเป็นปางยาก (เวส). -
หัตถกรรม
แปลว่า : การทำในโรงงานอุตสาหกรรม. -
หัตถี
แปลว่า : ช้าง ช้างตัวผู้ อย่างว่า เมื่อนั้นพึงคณาช้างหัตถีแสนส่ำ เห็นแจ่มเจ้าใจสท้านทั่วไพร (สังข์) ยศยิ่งล้ำเถิงขอบชมพูหลายขุนเขาย่าลัวเมือเฝ้า เมื่อนั้นหัตถีช้างนำมามีขาด ดั้นเถื่อนถ้องไพรกว้างขาบถวาย (ฮุ่ง). -
หัน
แปลว่า : เร็ว ไว เช่น วิ่งเรวเรียก แล่นหัน ปิ่นไว เรียก ปิ่นหัน. -
หัน
แปลว่า : เห็น เมืองเหนือพูดว่า หัน หมายถึงเห็น เช่น ไปหันเสือ เรียก ไปเห็นเสือ อย่างว่า ค่าวค่าวขึ้นเถองที่จอมสูง คอยไกลหันซู่เมืองไทท้าว ภายลุงอั้วอามคายขึ้นแข่ง ทุกที่ด้าวนางเหน้าหนุ่มพระกัน (ฮุ่ง). -
หั่น
แปลว่า : เอาของวางลงบนเขียงแล้วตัดให้เป็นชิ้นเล็กๆ เรียก หั่น เช่น หั่นปลา หั่นเนื้อ หั่นผัก หั่นแตง. -
หัย
แปลว่า : ม้า (ป. ส. หย) อย่างว่า ยาบยาบย้ายช้างใหญ่เฮียงเกย ไสวฝูงบ่าวชายโยงย้าย หัยหัยแส้ทุงยูย้ายย่าง หลายหลั่นด้างเลียนพร้อมพร่ำงาม (ฮุ่ง). -
หัว
แปลว่า : ส่วนของร่างกายเหนือคอขึ้นไปเรียก หัว เช่น หัวงัว หัวควาย หัวคน หัวม้า เหง้าของมันและพืชพันธุ์บางอย่างที่ฝังอยู่ในดิน เรียก หัว เช่น หัวมัน หัวเผือก หัวกลอย สิ่งที่อยู่ข้างหน้าหรือสมมติว่าข้างหน้า เรียก หัว เช่น หัวเฮือ หัวแถว หัวถนน หัวหน้า สิ่งที่นิยมว่าดี เรียก หัว เช่น หัวเหล้า หัวยา ส่วนที่เป็นสาระ คนที่น่ารัก เรียก หัว เช่น หัวกระทิ ลูกหัวแก้วหัวแหวน.