ภาษาอีสานทั้งหมด 10141 - 10150 จาก 17431

  • เหนี่ยง
    แปลว่า : บีบ ขยำ บีบด้วยมือแล้วขยำไปมา เรียก เหนี่ยง อย่างว่า คอยวันมื้อแลงงายปะไป่ พี่ก็ปั้นเหนี่ยงเข้าแลงมื้อค่ำดาย (สังข์) ยามเมื่อข้านี้ได้ธรงคัพบุตตา อย่าให้หัวนมดำหย่อนยานคือห้อย ขอให้คือปทุมตั้งบัวหลวงเมียมคู่ ยามเมื่อลูกเหนี่ยงเหล้นนมน้องอย่ายาน (เวส-กลอน).
  • เหนี่ยว
    แปลว่า : ดึงไว้ รั้งไว้ ยึดไว้ อย่างว่า ขอเหนี่ยวเจ้าฟ้าอย่าไลลา คำจริงจงจอดรือฮามเว้น เมื่อนั้นสีไวเจ้าคำหวาด้านม่วน ปุนกล่าวถ้อยสายเส้นสืบกลอน (ฮุ่ง).
  • เหนี้ยว
    แปลว่า : ชื่อแมลงชนิดหนึ่ง ตัวกลม ไม่มีขา อาศัยอยู่ในน้ำ ฟันแหลมคม เหมือนฟันตะขาบ เรียก แมงเหนี้ยว.
  • เหนียเหนีย
    แปลว่า : ซ้ำๆ ซากๆ พูดกันซ้ำๆ ซากๆ เรียก เหนียเหนีย อย่างว่า เขาก็เหนียเหนียต้านจากันนีน่ำ ซับซิ่มเว้าคำละห้อยต่อกัน บุญพี่มาหวนพ้อพอคราวซ้ำผัดห่าง กันนอ คึดยากฮาเจ้าข้อยชิไลฮ้างห่างกัน พี่เด (สังข์) เหนียเหนียน่ำน่ำน้าวคอชม ก็มี ซับซับซิ่งซิ่งจับคอจูบ ก็มี ฮ่อนฮ่อนพระพับองค์อ่อนในมโน นักขัดตะรึกฮู้ถองแจ้งจิ่งมโน (ฮุ่ง).
  • เหนือ
    แปลว่า : ชื่อทิศที่อยู่ตรงข้ามกับทิศใต้ เรียก ทิศเหนือ หรือทิศที่อยู่ซ้ายมือเมื่อหันหน้าไปทางทิศตะวันออก ที่อยู่ทางเหนือน้ำ เรียก เหนือน้ำ อย่างว่า เผื่อเหนือตกใต้ไหลลงมากะพอแม่น มีดอีโต้บ่เข้าให้ฟันเจิ้มแต่ไกล (กลอน).
  • เหนื่อย
    แปลว่า : รู้สึกอ่อนแรงลง อิดโรย อย่างว่า บาก็พักเหนื่อยยั้งยามหนึ่งเดินไป ธรงตนเลยล่วงตามตนน้อง หลิงผาด้าวดอยขวางเขามาศ คือฮูปช้างทะยานล้ำล่วงโขลง (สังข์).
  • เหบ
    แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่งคล้ายหงส์ เรียก นกเหบ นกเหก ก็ว่า อย่างว่า กับทังเนื้อนกเลี้ยงประหิดเหียนหงส์เหบ ขัวข่อขุ้มกะทากี้ก่างตอง (สังข์).
  • เห็บ
    แปลว่า : ชื่อสัตว์ขนาดเล็กชนิดหนึ่ง มีตีนมาก ชอบอาศัยอยู่ตามขนสัตว์ เช่น ขนงัว ขนควาย ขนหมา ขนแมว ดูดกินเลือดคนและสัตว์เป็นอาหาร เรียก เห็บ.
  • เห็บ
    แปลว่า : เม็ดน้ำแข็งที่ตกลงมาจากอากาศในเวลาฝนตก หรือมีหมอกหนาทึบ เรียก หมากเห็บ.
  • เหม
    แปลว่า : ปืนเหม ปืนเหมคือลูกศรที่ศิลป์ชัยยิงไปเรียกพระยาครุฑมาหา อย่างว่า ปืนเล่าตกซ้องหน้าครุฑราชหลิงดู ภูมีเห็นตื่นใจฟังฟ้าว อันนี้ปืนเหมแก้วพระยาจักรใช้ฮอด เฮาแล้ว ฮอยที่พระเกิดพุ้นภายล้านโลกคน แท้แล้ว (สังข์).