ภาษาอีสานทั้งหมด 10211 - 10220 จาก 17431
-
เหว้
แปลว่า : เฉ ไม่ตรง หนทางที่ไม่ตรง เรียก ทางเหว้ ทางเว ก็ว่า. -
เหวย
แปลว่า : กิน ถ้าพระราชากิน เรียก เหวย เสวย ก็ว่า อย่างว่า แล้วล่ำเยี่ยมแปนเปล่าเลยกระสัน กุมภัณฑ์เสวยโภชคาคือง้วน ชลธาเท้าสองแคมคือสีก กระสันเกี่ยวแก้วกือล้านลูบทวง (สังข์). -
เหวียน
แปลว่า : วงรอบ กวาดหญ้าหรือใบไม้ให้เป็นวงรอบ เพื่อกันไม่ให้ไฟลุกลามไปไหม้ที่อื่น เรียก เหวียน อย่างว่า ความมักมากุ้มกุ้มคือสุ่มงุมกระทอ ความมักมาพอพอคือกระทองุมฮั้ว เหลียวเห็นหมาเอิ้นกระบาด พออยากหยอหย่องย้อในหม้องนั่งเหวียน (ผญา). -
เหา
แปลว่า : ชื่อสัตว์เล็กมากชนิดหนึ่ง เกาะอยู่บนหัวคนและกินเลือดคน เรียก เหาคน เกาะอยู่ตามควาย เรียก เหาควาย เกาะอยู่ตามวัว เรียก เหาวัว อย่างว่า อย่าหาเหาหัวเพิ่นมาใส่หัวโต (ภาษิต). -
เห่า
แปลว่า : ชื่องูมีพิษร้ายแรงจำพวกหนึ่ง ทำเสียงขู่อย่างหมาเห่า เรียก งูเห่า มีหลายชนิด คือ งูเห่าดง งูเห่าห้อม งูเห่าหม้อ งูเห่าหยวก. -
เห่า
แปลว่า : อาการส่งเสียงสั้นๆ ของหมาเรียก หมาเห่า อย่างว่า คันว่าได้ขี่ช้างอย่าลืมหมู่หมูหมา ห่าขโมยมาลักชิเห่าหอนให้มันย้าน ลางเทื่อกวางฟานเต้นนำดงชิได้ไล่ คันมันได้ต่อนชิ้นยังชิโอ้อ่าวคุณ (กลอน). -
เหาะ
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่งขนาดนกเอี้ยงชอบกินปลาเป็นอาหาร เวลาเห็นปลามันจะบินขึ้นไปสูงๆ แล้วบินโฉบลงมาจับเอาปลา เรียก นกเหาะ นกหอ ก็ว่า อย่างว่า นกเหาะมาอยู่ลี้ปลายไม้ชิแส่วปลา แลเด (ขุนทึง). -
เหาะ
แปลว่า : บิน ขึ้นไปในอากาศ เดินอากาศ อย่างว่า แมงเม่าเหาะอยู่ฟ้าบ่มีม้มปากอึ่งยาง (กลอน). -
เหิง
แปลว่า : นาน ช้า ไปแล้วกลับมาช้า เรียก ไปเหิง อย่างว่า เมื่อนั้นป้าแม่ไห้หุยหอดอาลัย เจ้าแม่ไปยาเหิงเทียวคืนหาห้อง อันที่ไพรขวางกว้างศัตรูมารมีมาก แสนส่ำช้างธรเถ้าเผ็ดผี (สังข์) ของเก่านี้ชมเปิดเหยเหิง บ่ท่อเสนหาใหม่มาชมช้อน (ผญา). -
เหิงส์
แปลว่า : หึง หวง เหิงสา ก็ว่า (ป. หึส).