ภาษาอีสานทั้งหมด 10431 - 10440 จาก 17431
-
อรนัน
แปลว่า : อึกทึก ครึกโครม อย่างว่า เถิงแห่งห้วยเหวตาดตองเตย อรนันเสียงสิ่งชะนีโตนเต้น แต่นั้นเลยคราวค้อยเถิงสถานถ้ำแอ่น เดินเถื่อนไม้ฮอดที่เชียงขวัญ (ฮุ่ง) มวลมากช้างพอหมื่นของแกว อรนันเติมข่วงหลวงเหลือล้น ทะแนวเนื้อเรงโญทรงแท่น เขาปูพ้นคันท้าวนั่งเนือง (ฮุ่ง). -
อรนาฏ
แปลว่า : นางงาม อย่างว่า ง้อมเกลื่อนกลั้นอรนาฏเททวง ฝูงเขาไทเชียงเครือคอบวอนแวนหม้อม ปานนี้อวนกูข้ามนาหลวงเหลียวพี่ เมิลพุ้นง้อมม่วนขึ้นเมือห้องหอดแฮง (ฮุ่ง). -
อรเนก
แปลว่า : มาก หลาย อย่างว่า ผ่อดูอรเนกล้นช้างใหญ่ไหลหลาม ยนยนดาหาบคอนไปหน้า เมื่อนั้นภูมีก้ำเมืองทวยวอแต่ ย้ายหมู่ช้างไปหน้าก่อนพล (ฮุ่ง). -
อรแนก
แปลว่า : สวยงาม อย่างว่า อรแนกเนื้อเนาเน่งนิทรา ยังค่อยเต็งคำเสนห์เหนี่ยวใจ จงชู้บาก็ไสยาค้อมยามเดียวแล้วตื่น คิดฮุ่งผู้ธรรมอ้างลูกลุง อรแนกเนื้อนงถ่าวกระสันวอน ชะบุทวนทอดตนเต็งผ้า ทุกไทเที้ยนพอนอนนิทเน่ง ดีแก่ดาวดาดฟ้าแขข้อนขอบเขา (ฮุ่ง). -
อรม่อย
แปลว่า : แช่มชื่น เบิกบาน คนที่หน้าตาแช่มชื่น โบราณเรียก อรม่อย อย่างว่า แล้วอว่ายหน้าแหนพวกชาวสะกา เขาก็เฮียงมือนบทอดทูลธรรม์อ้าง อรม่อยหน้าสองประสงค์ตั้งต่อ ทอดแม่แป้นวางไว้หว่างกลาง (สังข์) อรม่อยหน้าช้อยชื่นเชียงคาน โฉมงามคือฮูปประเหียลขาวเข้ม ลางนางย้องเกสีปักปิ่น ทำทุ่ยเนื้องามเล้มเกิ่งกัน (ฮุ่ง). -
อรมัย
แปลว่า : สวยงาม ละมุนละไม อรไม่ อรไหม่ ก็ว่า อย่างว่า เมื่อนั้นอรไหม่หน้าสองอ่อนคอนศรี ยำมหามุนตรีแต่งเมืองมวลไหว้ ถนอมตนตั้งทันควรค้อมนั่ง ผ่อดูสะพ่มผ้งฝูงอ้างเอกเมือง (สังข์) อรไหม่หน้าท้าวฮุ่งชมเปือง แกวแกวเสียงลุงอาวสั่งลาลงห้อง ดีแก่ดาราแจ้งปลงเฮืองในแท่น เยื้อนข่ำผ้าทังซ้องพี่ชม (ฮุ่ง). -
อรส้อย
แปลว่า : หมด สิ้น อย่างว่า อรทึดเที้ยนฝูงลูกเนืองตาม หนัวหนัวฝูงหมู่เมียแกวให้ สะลอนล้วนสาวฮามนงถ่าว เฮาผาบได้อรส้อยซู่เมือง แลนอ (ฮุ่ง). -
อรองค์
แปลว่า : สวย งาม อย่างว่า ภูชัยท้าวเสด็จสู่ปรางค์ทอง อรอนงค์นางม่วนเมืองเทียมท้าว สะบองเนื้อฮวายจันทน์หอมหื่น กะลำพักพร้อมสมคู้กล่อมเสน (ฮุ่ง). -
อรอ้วน
แปลว่า : สุข สบาย อย่างว่า ผายเปล่งน้ำอบอาบสรงสี คนคราญเนานั่งเมืองอรอ้วน อันว่านางมารนั้นฮาวีเม็คคะชาติ โจรบ่ฝั้นเมาง้วนง่องดาย (ฮุ่ง). -
อรอิ้ง
แปลว่า : ไพเราะ อ้อยอิ่ง อย่างว่า ดีแก่ว่อนว่อนก้องเสียงเป่าหอยสังข์ ทังเพลงแคนขลุ่ยซออรอิ้ง คุมคุมก้องเสียงกลองเนืองแส่ง เมื่อนั้นภูวนาถไท้เจืองท้าวเลื่อนตาม (ฮุ่ง).