ภาษาอีสานทั้งหมด 1679 - 1688 จาก 17431
-
กะแต
แปลว่า : ชื่อสัตว์สี่เท้าจำพวกใต่ไม้ ตัวขนาดกระรอกดำ ขนสองข้างมีสีขาวเป็นแซก เรียก กะแต อย่างว่า มอมเยืองไก้ หนูชิงกะแตต่าย (สังข์). -
กะแตลอดขอน
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้พุ่มชนิดหนึ่ง มีหัว หัวใช้ทำยาได้ เรียก หัวกะแตลอดขอน หัวค้อนกะแต ก็ว่า. -
กะแตะ
แปลว่า : ฝาขัดแตะทำด้วยไม้ไผ่ สานลายขัด ทำเป็นแผ่น สำหรับตากใบยาที่หั่นแล้ว ตากกุ้ง ตากปลา เรียก ฝากะแตะ. -
กะแตแซ
แปลว่า : ฝาขัดแตะที่สานด้วยไม้ไผ่สำหรับปิดปากตะกร้าใส่ปลาในเวลาขัง เรียก ฝากะแตแซ. -
กะโต่น
แปลว่า : ฟักเขียว ฟักเขียวเรียก กะโต่น หมากโต่น ก็ว่า. -
กะไต
แปลว่า : กรรไกร กรรไกรสำหรับตัดผมเรียก มีดกะไต มีดตะไก ก็ว่า. -
กะไต
แปลว่า : ขาตะไกร ขาตะไกรเรียก คางกะไต. -
กะไต้
แปลว่า : ไต้ เครื่องจุดไฟชนิดหนึ่งทำด้วยขอนดอกคลุกน้ำมันยาง มัดเป็นดุ้นๆ เรียก ดุ้นกะไต้ ดุ้นกะบอง ก็ว่า สมัยโบราณใช้กะไต้นี้แทนตะเกียงน้ำมัน มัดหนึ่งมีสิบเล่ม สิบเล่มเป็นหนึ่งลึม -
กะถา
แปลว่า : คำพูด เรื่อง ถ้อยคำ -
กะถาง
แปลว่า : ชื่อภาชนะปากกว้าง ทำด้วยดินเหนียว เผาให้สุก ใช้สำหรับปลูกผัก ปลูกไม้ดอก เพื่อตกแต่งบ้านเรือนให้สวยงาม อย่างว่า ตาพี่แลเบิ่งน้ำเลยแห้งแอ่งกะถาง (บ.)