ภาษาอีสานทั้งหมด 1981 - 1990 จาก 17431
-
ก้าว
แปลว่า : สง่า, ผ่าเผย ใช้ควบกับคำว่าก่องเรียก ก่องก้าว อย่างว่า กาก่องก้าวงามล้ำลูกขอม (ฮุ่ง). -
ก้าว
แปลว่า : การแสดงท่าทางหยิ่งยโส อวดดื้อถือดี เรียก เป็นก้าว. -
ก้าว
แปลว่า : บิด, ขัน ขันหรือบิดเรียก ก้าว เช่น ขันชะเนาะ เรียก ก้าวชะเนาะ ถ้ามัดของเล็กๆ เช่น มัดกล้า มัดหญ้า มัดเฟืองเรียก กิ้ว. -
ก้าวหว้าว
แปลว่า : เหวอะหวะ แผลเพราะถูกมีดหรือขวานฟันเหวอะหวะ เรียก บาดก้าวหว้าว ข้าวหว้าว ก็ว่า ถ้าแผลเล็กเรียกบาดแข้วแหว้ว. -
กาสะทึง
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ดอกเล็ก มีกลิ่นหอม เรียก กาสะทึง อย่างว่า กาสะทึงเสี้ยวแสนกอกลางเหล่า (กา). -
กาสะเยีย
แปลว่า : เครื่องสำหรับวางหนังสือใบลานชนิดหนึ่ง ทำด้วยไม้กลมแปดอันร้อยด้วยเชือกไขว้กัน เวลานำหนังสือใบลานไปเรียน จะวางหนังสือใบลานลงบน เรียก กาสะเยีย ขากะเยีย ขาสะเยีย ก็ว่า. -
กาสา
แปลว่า : ผ้าห่ม. -
กาสาว์
แปลว่า : ผ้าย้อมฝาด, ผ้าห่มหรือผ้าย้อมฝาดเรียก ผ้ากาสาว์ ว่า ผ้าห่มที่พระสงฆ์ใช้ก็เรียก ผ้ากาสาว์ อย่างว่า สนมหนุ่มฮ้างฮามฮูปเร็งโญ ฮามเฮียงฮ้างทวายทาจันทน์อ่อน ฮามเผื่ยนผ้ากาสาว์อิ้งลูบองค์ (สังข์). -
กาหลง
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ใบมนและใหญ่ ดอกสีแดง เรียก ต้นกาหลง ต้นจาน ก็ว่า. -
กาหลง
แปลว่า : ชื่อนครหลวงของลาวแต่โบราณ เมื่อลาวมาตั้งอยู่สิบสองปันนาเป็นที่ประทับของขุนลอหรือแถนลอ คือนครเชียงรุ้งปัจจุบัน อย่างว่า พระบาทท้าวล้านโลกแถนลอ ธรรม์ยำกินกาหลงอยู่เกษิมยูสร้าง ทุกไทพร้อมขุนแถนเลยกล่าว วอนพระน้าลงพร้อมไพร่พล (ฮุ่ง).