ภาษาอีสานทั้งหมด 4606 - 4615 จาก 17431
-
โซ
แปลว่า : อดอยาก ป่วยเจ็บ คนอดอยากหรือคนป่วยเจ็บเรียก คนโซ อย่างว่า คีงโซซ้ำกีโสกล้วยบ่ม (สังข์). -
โซ
แปลว่า : คำสำหรับไล่ไก่ว่า โซ ซัวสวา ก็ว่า. -
โซ่
แปลว่า : เหล็กที่เกาะกันเป็นห่วงๆ สำหรับล่ามขานักโทษ เรียก โซ่ อย่างว่า เมื่อนั้นกองหาญข้าขุนพลเพชฌฆาต จัดฮีบฮ้อนกระแจโซ่ใส่พวง (สังข์). -
โซ่
แปลว่า : ไซที่ดักไว้ในน้ำ เวลาน้ำแห้งแล้วไม่กู้ปล่อยไว้เรียก ไซโซ่ อย่างว่า ไซหลังหล้าบ่หมานปลานำเพิ่น ถืกกะใส่ไว้บ่ถืกกะใส่ไว้ตามแต่กะเยิมปลา (กลอน). -
โซ่
แปลว่า : แช่ จุ่ม เช่น จุดบั้งไฟ ไฟไม่ติดเรียก บั้งไฟโซ่ อย่างว่า ดูดั่งติดโซ่ไว้ คือชิไหม้ก็ใช่การ (ผาแดง). -
โซ้
แปลว่า : เบี้ยว บิด เช่น ขันปากเบี้ยวหรือบิด เรียก ขันปากโซ้. -
โซกโลก
แปลว่า : ตะกร้าหรือกระบุงใบใหญ่ สานให้สูงและชัน เรียก ชันโซกโลก. -
โซเซ
แปลว่า : คนเดินไม่ตรง เช่น คนเมาเหล้าเดินโซเซไปมา. -
โซด
แปลว่า : อีเก้งตัวผู้เรียก ฟานโซด. -
โซด
แปลว่า : เลย ทีเดียว เช่น เลยแล้ว เรียก โซดแล้ว โลด ลวาด ก็ว่า อย่างว่า พะวงพั้วเจ้าผู้หมากพร้าวเหิ่ม ฝนตกลินเซิมเซิม มันโซดหย่อนแต่แซงอยู่โอ้นโต้น (กลอน).