ภาษาอีสานทั้งหมด 4891 - 4900 จาก 17431
-
ต่ง
แปลว่า : ตึง เต่ง เบ่ง ลักษณะเนื้อหนังมังสาที่จึงเรียก ต่ง เช่น นมตึงเรียก นมต่ง แก้มที่มีเนื้อเต็มเรียก แก้มต่ง อย่างว่า แก้มอ่งต่งแก้มเจ้าอ่งต่ง อย่าชะอ่งหลายเด้อ บ่แม่นลูกอำเภอ บ่แม่นหลานกำนัน ราษฎรคือกันให้ขอเว้านำแน่บ่ได้บ้อ (กลอน). -
ต่ง
แปลว่า : เครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง สานเป็นตา คล้ายแห แต่ตาใหญ่กว่า ขนาด 2-3 นิ้ว สำหรับลอยไปตามน้ำเพื่อดักจับเอาปลา เรียก ต่ง โต่ง ก็ว่า. -
ต่งย่ง
แปลว่า : งาม ระหง คนที่มีรูปร่างสูงได้ส่วนสัด เรียก งามต่งย่ง. -
ตจปัญจกกรรมฐาน
แปลว่า : กรรมฐานที่ให้พิจารณาส่วนต่างๆ ของร่างกาย มีผม ขน เล็บ ฟัน หนัง มีหนังเป็นที่ 5. -
ตด
แปลว่า : ลมที่ออกจากทวารหนัก เรียก ตด อย่างว่า กำขี้ดีกว่ากำตด (ภาษิต) ตดอ่อยหมา (ภาษิต) กินบ่ช่างกินเป็นหนี้ สี้บ่ช่างสี้โค็ยคด ตดบ่ช่างตดขี้ออกนำ (ภาษิต). -
ตดหมา
แปลว่า : กระพังโหม ชื่อพรรณไม้เถาชนิดหนึ่ง เรียก เครือตดหมา รากมีหัวใช้หัวทำขนมหรือข้าวเกรียบ และใช้ทำยาได้. -
ตดเหม็น
แปลว่า : ชื่อแมลงชนิดหนึ่ง เมื่อกระทบเข้าจะมีเสียงดังที่ก้น เรียก แมงตดเหม็น แมงตดสูด ก็ว่า. -
ต้น
แปลว่า : ลำของต้นไม้และพืชเรียก ต้น เช่น ต้นมี้ ต้นม่วง ต้นจิก ต้นฮัง ต้นดู่ ต้นแดง. -
ตบ
แปลว่า : ตี ตีเรียก ตบ ตีฉาบเรียก ตบแส่ง ตีฉิ่งเรียก ตบสิ่ง ตีกลองเรียก ตบกลอง อย่างว่า เขาก็ตบแส่งฆ้องกลองเข้ากล่อมแคน (ผาแดง). -
ตบ
แปลว่า : ตีด้วยฝ่ามือ เรียก ตบมือ อย่างว่า โพ่โพ่พร้อมภายบุ่มตบมือ ทิวแพนคำเลื่อนบังบาท้าว อือทือล้อมนงศรีสาวถ่าว ลึงซึ่มผู้ใจท้าวแห่งสถาน (ฮุ่ง) คราวเมื่อเว้าแต่กี้ว่าชิตบแผ่นแผ้นแปนมือให้นั่ง บาดห่ามาฮอดแล้วจำให้นั่งหนาม (ผญา).