ภาษาอีสานทั้งหมด 5906 - 5915 จาก 17431
-
ฮ้วย
แปลว่า : เสียงที่เปล่งออกมาแสดงความสงสัยหรือไม่พอใจว่า ฮ้วย เช่น ฮ้วยสังมาเฮ็ดจั่งชั้น ฮ้วยมันชิแม่นชั้นบอ. -
ฮ้วยฮ้วย
แปลว่า : เรียกเชือกเส้นยาวๆ ที่ผูกควายติดไว้กับหลัก เมื่อเชือกผูกขาดควายจะดึงเชือกไป เรียก แก่เชือกฮ้วยฮ้วย. -
ฮอ
แปลว่า : เครื่องมือสำหรับฝนขมิ้น ทำด้วยเหล็กบางๆ หรือสังกะสี เจาะเป็นรูเล็กๆ ใช้ฝนขมิ้นหรือว่านหอมทาตามตัว เพื่อให้มีกลิ่นหอม หรือใช้ฝนขมิ้นย้อมสบง จีวร สังฆาฏิของพระภิกษุ เรียก ฮอ. -
ฮอก
แปลว่า : กระรอก กระรอกเรียก กะฮอก ฮอก ก็ว่า อย่างว่า ผ่อดูซว่าซว่าพร้อมนันส่ำแสนสัตว์ สักกุณานกฮอกหอนเหนอ้ม บาหากโอยทานแท้ยายปันเป็นคู่สัตว์สิ่งเค้าคณาพร้อมเพิ่งบุญ (สังข์). -
ฮ่อง
แปลว่า : ร่อง ทาง ทางน้ำไหล เรียก ฮ่องน้ำ อย่างว่า ตามใจน้ำชิไหลไปตามฮ่อง บ่ห่อนไหลล่องขึ้นเมือฟ้ายอดดอย (ผญา). -
ฮ้อง
แปลว่า : ร้อง เปล่งเสียงดัง เรียก ฮ้อง อย่างว่า ฟังยินโกนโดกฮ้องฮิ่มไฮ่กินไฮ พุ้นเยอ บาศรีเสด็จออกโฮงคนเฝ้า เจืองก็จงใจแก้วโฉมงามง้อมม่วน ผู้ที่เหง้ากระหายฮ้อนคู่ไฟ (ฮุ่ง). -
ฮอด
แปลว่า : ถึง ไปถึง เรียก เดินฮอด ถึงเวลา ฮอดยาม ถึงดี เรียก ฮอดดี เดินไปถึง เรียก ดั้นฮอด คิดถึง เรียก คึดฮอด อย่างว่า คึดฮอดน้องนอนกรองน้ำตาหลั่ง คันแม่นพังจั่งส้างเพม้างตั้งแต่ดน (กลอน). -
ฮอน
แปลว่า : รอน ตัด ฮอนต้นไม้ เรียก ฮอนต้นไม้ ตัดกิ่งไม้ เรียก ฮอนง่าไม้ อย่างว่า ไม้บ่ทันแบกด้าม อย่าได้ฮ่าวฮอนตัด เกรงบ่เถิงภายลุนชิโพดมือเมือหน้า (กลอน). -
ฮ่อน
แปลว่า : ร่อน อุ้มลูกแกว่งไปมา เรียก ฮ่อนลูก เอาแกลบใส่ในเขิงแล้วแกว่งไปมา เรียก ฮ่อนฮำ อย่างว่า กะด้งฝัดเข้าเทียวเด้าแต่โมม สองมือโจมเทิงทิกเทิงฮ่อน ให้กูเด้าสาก่อนมันจั่งชิไค มันชิมีกำไรกว่าด้งกว่าด้ง (กลอน). -
ฮ่อน
แปลว่า : บินถลา นกที่บินถลาเรียก นกฮ่อน อย่างว่า คื่นคื่นเค้านครนาคในสมุทร ชาวนาคาตื่นฮนเฮย้าน แหลวหลวงเค้าหัวแดงเดียระดาษ ซูดเซิ่นได้งูน้อยฮ่อนบน (สังข์).