ภาษาอีสานทั้งหมด 6631 - 6640 จาก 17431
-
ปุน
แปลว่า : ทูล แถลง อย่างว่า หลายส่ำถ้วนทุกปากปุนแถลง สองนายเมืองผ่อกายกดหน้า สาวกระสันเยื้อนใยความประสงค์สวาก เจ้าพี่ข้อยลืมน้องหน่ายแหนง (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : เปลี่ยนแปลง ยักย้าย อย่างว่า ชื่อว่าคำฮักให้ปุนแปรจางจืดก็เป็น แม้นว่าชังท่อล้านลุนให้หื่นหอม (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : หล่อ หลอม ตี อย่างว่า ตูจักปุนเทียนทองหมื่นลำตามใต้ เมื่อนั้นภูมิสถานพื้มผาหลวงหลิงเหตุเคยเล่าผายโผดให้ทางท้าวที่เซ็ง (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : มองดู อย่างว่า สองก็เฮียงมือน้อมสลอนแถวถันต่ำ สองแม่ป้าปุนเยี้ยมล่ำเล็ง (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : คราว ครั้ง เมื่อ อย่างว่า ขอพรดอมแสนที่โผดปุนปางแค้น ด฿ดั่งพระวรปิตาต้านวันพอพันเล่า จริงแล้ว เจ็บเพื่อเจ้าจากบ้านมาพี้เพื่อเวร ว่าดาย (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : ติด อย่างว่า ก็บ่พอคาติดแปดปุนปลายลิ้น เขาก็จากันแล้วเอามันมาผูกเมือเถิ้น ถวายท่านท้าวธรงถ้อยโจทถาม (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : ต้องการ ปรารถนา อย่างว่า เชิญอยู่ห้องเฮียงแม่ในสถาน พันปีปุนประสงค์อยู่ยืนยาเถ้า (สังข์). -
ปุ้นปลา
แปลว่า : การที่ชาวบ้านเตรียมเอาแหสวิงสุ่มไปปล้นปลาในหนองหรือบึง เมื่อน้ำขุ่นจนข้นปลาจะเมาน้ำลอยขึ้นมา เรียก ปุ้นปลา. -
ปุนปุน
แปลว่า : หน้าตาของหญิงสาวที่เปล่งปลั่งเรียก ปุนปุน จุ่นบุ่น ก็ว่า อย่างว่า แก้มจุ่นบุ่นกอดอุ่นยามหนาว คีงเขาเปกอดเย็นยามฮ้อน (กลอน). -
ปุนเปือง
แปลว่า : ด่วน เร็ว ไว อย่างว่า เมื่อนั้นคอนฮ่ำฆ้องเตินแต่งปุนเปือง พังทลายเฮียงฮ่มดีดาห้าง หัวพลย้ายยวงเดินดาออก ช้างตั่งเค้าคนกุ้มมืดมัว (สังข์).