ภาษาอีสานทั้งหมด 8729 - 8738 จาก 17431
-
วจนัง
แปลว่า : คำพูด ถ้อยคำ (ป.ส.) อย่างว่า วจนังน้อมธรงธรรมทักเถี่ยว ฝูงพี่น้องกันตั้งต่าวมา แล้วรือ (สังข์) แล้วต่าวตั้งคืนคอบเร็งโญ ภูมีตรัสเหตูเห็นหุมสู้ วจนังต้านคำแข็งขมขนาด เฮาจักเข้าแปร่ม้างมารต้องต่อมือ ก่อนแล้ว (สังข์). -
วจีกรรม
แปลว่า : การพูด การกระทำทางวาจา (ป. วจีกมฺม). -
วณิพก
แปลว่า : คนขอทานโดยร้องลำดีดสีตีเป่าให้ฟัง เรียก วณิพก วันนิพก ก็ว่า. -
วน
แปลว่า : วกวน วนเวียน หนทางวกไปเวียนมา เรียก หนทางวน อย่างว่า วนเวียนเกี้ยวทางเดียวหลายเล่า ทางเก่าเกี้ยวหลายเที้ยวเล่าหลง (เวส-กลอน). -
วน
แปลว่า : รบดวน อย่างว่า ติแต่เป็ดไก่ฮ้ายเต้นตอดตำขา มันบ่เห็นของกินบ่แล่นวนนำก้น ติแต่งัวควายหม้นเฮียวหนามฮั้วไฮ่ มันบ่เห็นบ่อนได้บ่เวียนหม้นอยู่ดน (ย่า). -
วนะ
แปลว่า : ป่าไม้ ดง. -
วนัส
แปลว่า : ป่า (ป.ส.). -
วนิดา
แปลว่า : หญิง หญิงสาว (ป.ส. วนิตา). -
วเนจร
แปลว่า : คนเที่ยวป่า พรานป่า อย่างว่า คนฮ้ายคว่าพิทาธร พเนจรเดินป่าไม้เข้าใกล้แล้วกล่าวมายา หลิงสองตากวักวาดยิกคิ้วฟาดเนืองนัน แม้นว่านางกระทำการฉันใดใผกะบ่มีฮู้ แม่นว่านางเหล้นชู้ไผกะบ่มีเห็น บัดนี้นางมาคว่ากังวลอยู่แจ้วแจ้ว ให้หาลูกแก้วว่าเสียดายเด (สังข์). -
วรรณ
แปลว่า : สี เช่น สีขาว สีแดง ผิวพรรณ เช่น มีวรรณะหยาบ ละเอียด ชาติชั้น ในสังคมฮินดูแบ่งคนเป็น ๔ วรรณะ คือ กษัตริย์ พราหมณ์ แพทย์ ศูทร อย่างว่า เล็งช่องชั้นมุงมาศมโนฮม ปุนดาวเดียระดาษคือดวงฟ้า ผานผานเพี้ยงมุณเทียรเทวราช แก้วก่อล้อมวรรณเข้มข่ายกระดิง (สังข์).