ภาษาอีสานทั้งหมด 977 - 986 จาก 17431
-
บ้าน
แปลว่า : หมู่บ้าน ชุมชนที่อยู่รวมกันหลายครัวเรือน -
เฮือน
แปลว่า : เรือน บ้าน -
เพ
แปลว่า : โทรม ร้าง ชำรุด -
เซ
แปลว่า : ลำน้ำที่มีขนาดใหญ่กว่าห้วย -
ฮ่าง
แปลว่า : พัง ชำรุด เสียหาย -
ก
แปลว่า : พยัญชนะตัวต้นของพยัญชนะทั้งหมด เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก -
ก็
แปลว่า : ก็เป็นคำต่อหรือแต่งความให้ติดกัน โบราณเขียนจุดบอดไว้บนหัว -
ก๊กก๊ก
แปลว่า : มีเสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงเคาะไม้ -
กกแข้ว
แปลว่า : รากฟัน -
กกุธ์ห้า
แปลว่า : เครื่องหมายความเป็นพระราชาธิบดี ๕ อย่าง คือ ๑.มงกุฎ ๒.พระขรรค์ชัยศรี ๓.เศวตฉัตร ๔.แส้จามร ๕.ฉลองพระบาตร ทั้ง ๕ นี้เรียกว่า กกุธ์ห้า กุกกุห้าก็เรียก อย่างว่ากุกกุภัณทะห้าของพระยาปางก่อน พี่ก็ยอยกม้วนองค์อ้วนผู้เดียว (สังข์).