ภาษาอีสานทั้งหมด 9911 - 9920 จาก 17431
-
หลักแหลม
แปลว่า : คมคาย เฉียบแหลม. -
หลั่ง
แปลว่า : ไหลลงไม่ขาดสาย เช่น น้ำไหล เลือดไหล คนหลั่งไหลมา อย่างว่า ฟันภายข้างแขนขวาเขินขาด เลือดหลั่งล้นลงเท้าทั่วธรา (สังข์) มาปีกป้องสองท่างเพลงระบำ ลวาตาวตามหลั่งไหลหลังหน้า อึงคะนึงเค้านาหลวงไหลฮอด พ้นป่าเปล้าเห็นช้างชั่วประมาณ (สังข์). -
หลั่น
แปลว่า : สูงต่ำเป็นลำดับ เป็นชั้นๆ ลดหลั่นกัน อย่างว่า หยุดอยู่ยั้งเยี้ยมผ่อแคมผา ยางหลวงหลายหลั่นภูภายหน้า ฟังยินอุลูโกฮ้องเฮียงคณาเปล้าป่า งิ้วหนุ่นดั้วบานบ้างดาดแดง (สังข์) บัดนี้อวนกูข้ามเวหาหลายหลั่น มาโผดท้าวธรรม์อ้างแผ่นเพียง (สังข์). -
หลับ
แปลว่า : อาการที่ร่างกายหยุดพักโดยไม่รู้สึกตัว เช่นนอนหลับ เรียก กายหลับ อย่างว่า มันก็หลับผอกพ้นล้นลื่นเกินประมาณ (สังข์) อาการที่จิตใจหยุดพักโดยไม่คิดอ่านอะไร เรียก ใจหลับ ร่างกายหลับมีเวลาจะตื่นขึ้นได้ ส่วนใจหลับจะทำให้เกิดความเสียหายทั้งแก่ตนและส่วนรวม. -
หลัว
แปลว่า : ฟืนไม้ไผ่ เรียก หลัว หลัวนี้คนโบราณอีสานใช้จุดลงข่วงเข็นฝ้าย อย่างว่า หลัวแลฟืนอย่าเอาฮองนั่ง เชื้อนั่งต่ำอย่าได้นั่งสูง เชื้อลุงตาให้ยำปานแก้ว ปู่เว้าแล้วหลานหล้าจ่งฟัง (กาพย์ปู่). -
หลั่ว
แปลว่า : หลอกลวง (ส่วย) คนหลอกหลวง เรียก คนหลั่ว อย่างว่า เมื่อนั้นท้าวอ่วยหน้าต้านตอบนางผี มึงนี้แนวจังไฮหลั่วกินคนใบ้ มึงหากเคยสลับลิ้นลวงกลกินท่าน กูก็ฮู้เพศเพี้ยงผีเถ้าซู่เซิง แล้วเด (สังข์). -
หล่า
แปลว่า : เผือด หน้าซีดเผือด -
หล้า
แปลว่า : โลก แผ่นดิน อย่างว่า ขอให้เป็นยอดแก้วตนประเสริฐอุดมคุณ โพธิญาณยศยิ่งชายเซ็งกล้า เตโชแพ้ฝูงธรท้าวบาป ไต้แหล่งหล้าเป็นน้อยมอบมา แด่ถ้อน (สังข์). -
หล้า
แปลว่า : สุดท้าย ลูกคนที่เกิดสุดท้าย เรียก ลูกหล้า อย่างว่า หากจักเห็นฮ่างด้วยโดยดั่งดอมเงา แม่นว่าบูฮาณเฮียงส่องหาเห็นนั้น พอเมื่อเถรเถิงแล้วแยงดูน้ำบ่อ เห็นฮูปน้องนางหล้าอยู่ใน (สังข์). -
หล้า
แปลว่า : ช้า การทำงานอะไรไม่รีบเร่งทำ เรียก เฮ็ดหล้า อย่างว่า เอาเมียหล้าเป็นข้าลูก เฮ็ดนาหล้าเป็นข้าเข้าปลูก (ภาษิต).