ภาษาอีสานทั้งหมด 9941 - 9950 จาก 17431
-
หลิง
แปลว่า : เล็ง แลดู แลดู เรียก หลิง อย่างว่า หลิงดูก้ำบูฮาณเฮียงครอบ กันนั้น พันธมิ่งข้าขานเบื้องฝ่ายใด นั้นเด (สังข์) หลิงล่ำไม้ไพรกว้างย่านยาว (กาไก) ออระแนกเนื้อเจืองยี่หลิงแล หลายนางเจียระจากโดยดอมเจ้า เททะลายเนื้อนัวระสีเฉลียวคาดพ่องเฮ่งขึ้นขี่ช้างทังพ่องเฮ่งหัว (ฮุ่ง). -
หลิ่ง
แปลว่า : ตลิ่ง อย่างว่า เขียวภูชันหลิ่งหีนเหวห้วย (กาไก) พี่ก็กลอยใจดั้นดงขวางข้วมหลิ่ง มาแล้ว (สังข์) คึดฮุ่งเจ้ายินคอบกลัวนาน เขียวภูชันหลิ่งหีนเหวห้วย ท่อว่าขอวานให้ศรีคราญฮักใคร่ อวนเถิ้นน้องท่านถ้อยใจแจ้งจอดจริง (ฮุ่ง). -
หลิ้น
แปลว่า : เล่น ทำเพื่อสนุกสนาน แข่งขันกัน พนันกัน อย่างว่า เนื้อมุ่ยเพี้ยงบุนนากนงบาน เกษาประดับลูบมันมวยดั้ว ใผแลแล้วลืมตนตาไค่ เชิงซ่าเจ้าติ่วสร้อยประสงค์หลิ้นม่วนเมือง (สังข์) ฟังยินชะนีหลิ้นเสียงวอนว้อนว่อน พุ้นเยอ (ผาแดง). -
หลิบ
แปลว่า : ลับ เร้น แฝง ลับเมฆ เรียก หลิบเมฆ เช่น บั้งไฟขึ้นเลยเมฆจนมองไม่เห็นเรียก หมากไฟหลิบเมฆ อย่างว่า เมื่อนั้นทุกที่เที้ยนเตินย่างหลบถอย ฮมฮมยอทะไลจีนแจกทานทังเข้า แม้งหนึ่งวันเอียงดั้นหลิบดอยเดือนสว่าง ค้ายสิ่งเหง้าลาไท้พรากลง (ฮุ่ง). -
หลี้
แปลว่า : ชื่อนกตัวเล็กๆ ชนิดหนึ่ง ชอบอยู่ตามพื้นดิน เรียก นกขุ้มหลี้ อย่างว่า นกขุ่มหลี้สี้นกขุ้มม้า ผู้สาวหลกกล้าหน่อแตดเหลียวหลัง (สอย). -
หลี้
แปลว่า : คนที่มีรูปร่างดำจนเลื่อม เรียก ดำขี้หลี้ อย่างว่า เห็นว่าดำขี้หลี้อย่าฟ้าวขี่เฮือกลาย เห็นว่าดำขอยลอยอย่าฟ้าวพายเฮือเว้น บาดท่าเฮือคาแก้งดำขอยลอยชิได้ช่อย คันบ่ได้ช่อยน้อยยังชิได้ช่อยหลาย (ผญา). -
หลีก
แปลว่า : หลบ เลี่ยง อย่างว่า หลีกลิงให้ไกลสามศอก หลีกวอกให้ไกลสามวา หลีกคนพาลาให้ไกลสามโยชน์ (ภาษิต) เหตุว่าหมองหมื่นชั้นสองภาคเพ็งเสมอ เป็นดั่งแปวชะเลไหลหลีกคอนไคลได้ เมื่อนั้นความเซ็งเท้าเป็งจาลฮู้เหตุเยาวราชผู้คีงค้อมแม่เมือง (สังข์). -
หลึน
แปลว่า : เหงื่อที่ปนกับขี้ผงติดอยู่ตามซอกคอ หรือส่วนต่างๆ ของร่างกาย เรียก ขี้กะหลึน ขี้ตะหลึน ขี้ตะลุ่ย ก็ว่า อย่างว่า แก้มปุ่ยลุ่ยแก้มเจ้าปุ่ยลุ่ย ขี้กะลุ่ยแต่น้อยบ่เป็นตาอยากชม บาดเจ้าใหญ่ขึ้นมาเหลียวเบิ่งขากลมกลม เหลียวเบิ่งนมขาวขาว ฮาวท้องสีพันพัน อยากลั่นโส้งเข้าใส่อยู่จ่าวจ้าว (กลอน). -
หลึม
แปลว่า : ชื่อหวายชนิดหนึ่ง ลำใหญ่และเส้นยาว เรียก หวายหลึม อย่างว่า ผ่อเห็นหวายหลึมล้นดงขวางเขามืด (หน้าผาก) ละข่วงกว้างแปนเปล่าหวายหลึม โฉมคราญเมือเมืองบนจากตูฦูงข้อย ออระทึมฟ้าบดบนลมล่วง เมื่อนั้นเจ้าติ่วสร้อยแถนฟ้าเลิกมวล (ฮุ่ง). -
หลึม
แปลว่า : รก ชัฏ ป่าที่รก เรียก ป่าหลึม อย่างว่า ลัดล่วงผ้ายล้านหลืบหลึมเหมือย กลายแดนคนด่วนเถิงแถนฟ้า เมื่อนั้นชะบุหน้าแถนหลวงหลิงโลก เห็นแก่นแก้วนงหน้าฮ่ำคาญ (ฮุ่ง) อุณณโหแห้มคือไฟควันฮมลวก ไกลพี่เพี้ยงดินฟ้าต่างหลึม (ฮุ่ง).