ภาษาอีสานหมวด "ก" 1061 - 1070 จาก 1872
-
กัณท์
แปลว่า : เรื่อง, หมวด, ตอน, หนังสือเวสสันดรชาดกแบ่งออกเป็นกัณฑ์ เช่น กัณฑ์ทศพร หิมพานต์ ทานขัน วนัปปเวสน์เป็นต้น. -
กัณหา
แปลว่า : ชื่อพระธิดาของพระเวสสันดรพระนามว่า กัณหา คู่กับ พระชาลี ซึ่งเป็นพระโอรส. -
กัด
แปลว่า : งูกัดเรียก งูตอด อย่างว่า เห็นว่าเหวกเหวกฮ้องอย่าฟ้าวว่าเสียงกบ ลางเทื่อเป็นทำทานตอดตายบ่มีฮู้ (ย่า). -
กัด
แปลว่า : หมากัดเรียก หมาขบ อย่างว่า หมาขบหนังชิยังคนเทื่อ เบื่อพี่น้องยอย้องเพิ่นดี (ภาษิต). -
กัด
แปลว่า : รบ, ต่อสู้การต่อสู้ข้าศึก เรียก กัด อย่างว่า เฮาก็หวังกัดก้ำหนมันมีหย่อน (สังข์). -
กัด
แปลว่า : สกัด, กั้น การเอาฝาเฝียกหรือดางแหไปกั้นทางน้ำไหล เพื่อสกัดเอาปลาเรียก กัดปลา สกัดปลา กั้นปลา ก็ว่า. -
กั้ดกั้ด
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงกัดฟันในเวลาที่โกรธจัดดัง กั้ดกั้ด. -
กัดจัด
แปลว่า : มาก สิ่งทอหรือสิ่งสานซึ่งทอหรือสานให้ถี่มาก เรียก กัดจัด อย่างว่า ถี่กัดจัดขี้ช้างกะลอด ห่างก่างจ่างขี้มอดกะคา(ภาษิต). -
กัตติกา
แปลว่า : ดาวฤกษ์ที่ ๓ มี ๘ ดวง เรียกดาวลูกไก่ หรือดาวธงสามเหลี่ยมมีหางเรียวยาว เรียก ดาวกัตติกา (ป.). -
กัน
แปลว่า : ใช้แทนชื่อผู้พูดว่าเฮา อย่างว่าบุญมีได้เป็นนายใช้เพิ่น คันแม่นบุญบ่ให้เขาชิใช้ตั้งแต่เฮา และใช้แทนกับผู้ที่เราพูดด้วยว่ามึง อย่างว่า ผัวเมียนี้กูมึงอย่าได้ว่า ให้เอิ้นข้อยและเจ้าผองเท้าชั่วชิวัง (ย่า).