ภาษาอีสานหมวด "ก" 1041 - 1050 จาก 1872
-
กะแอก
แปลว่า : นกกา (ข.). -
กัก
แปลว่า : ปิด, บัง, ซ่อน เช่น เมื่อรักใคร่พอใจใครแล้ว ปิดเรื่องนั้นไว้ เรียก กัก อย่างว่า เทิงหลายเพิ่นกักเรื่องฝูงคนผู้มีโทษ เฮียมนี้ขังฮักขังมักไว้บ่จาต้านต่อผู้ใด (กลอน). -
กักกัก
แปลว่า : อาการทำด้วยไม่ตั้งใจ เรียก กักกัก ก้อยก้อยกักกัก ก็ว่า. -
กั๊กกั๊ก
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงไม้กระทบกันดังกั๊กกั๊ก. -
กักกืก
แปลว่า : โรคแซง้อ ชื่อโรคชนิดหนึ่ง เรียก ทำมะลากักกือ เวลาเป็นพูดไม่ออกหายใจไม่ได้ เพราะเศลษม์จุกรูคอ. -
กัง
แปลว่า : ชื่อลิงชนิดหนึ่ง ทางสั้น เรียก ลิงกัง กะมุด กะมึดหางก้อม ก็ว่า. -
กั้ง
แปลว่า : ชื่อปลาชนิดหนึ่ง จำพวกปลาซ่อนแต่เล็กกว่า เรียก ปลากั้ง ปลาค่อกั้ง ก็ว่า. -
กั้ง
แปลว่า : ป้องกัน การจัดกำลังพลมาป้องกันเรียก กั้ง อย่างว่า แม้นจักจัดฝ่ายฟ้ามากั้งบ่กลัวแท้แล้ว (สังข์). -
กั้ง
แปลว่า : ปิด, บัง การเอาฝ่ามือบังศรีษะไม่ให้แดดส่อง เรียก กั้ง อย่างว่า ทินกร อยู่ฟ้ามือกั้งห่อนหาย (ผาแดง) อันหนึ่งสุริโยผ้งเพ็งแสงใสส่อง ใผห่อนกั้งด้วยด้งกะเบียนให้ห่อสี ได้นั้น (สังข์). -
กั้ง
แปลว่า : กั้น, บัง กั้นร่มเรียก กั้งฮ่ม อย่างว่า คันเจ้าได้ขี่ช้างกั้งฮ่มเป็นพระยา อย่าได้ลืมเฮียมทุกข์ผู้ขี่ควายคอนกล้า (ผญา) ภูธรเนาม่านมุงพิดานกั้ง (สังข์).