ภาษาอีสานหมวด "ก" 1031 - 1040 จาก 1872
-
กะเสน
แปลว่า : พิมเสน ชื่อมะม่วงชนิดหนึ่งเรียก หมากม่วงกะเสน กอเสน ก็ว่า อย่างว่า โต้นติเต้นหมากม่วงกะเสน เทียวไปเพลเจ้าหัวไล่ฆ่า ขึ้นกกหว้าจัวน้อยไล่แทง ขึ้นกกแดงเอาขวานมาป้ำ (กล่อมลูก). -
กะหนวน
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง ใช้ปลูกครั่งได้ เรียก ต้นกะหนวน. -
กะหนุน
แปลว่า : ขนุน ขนุนเรียกหมากมี้ ผลไม้ขนาดใหญ่มีหนามรอบตัวเรียก กะหนุน อย่างว่า พิชโภชพร้อมกะหนุนมี้ม่วงมัน(กา). -
กะหมวน
แปลว่า : ชื่อแมลงชิดหนึ่ง เกิดในที่เน่าเหม็น หรือในเถ้าไฟ เรียก แมลงกะหมวน. -
กะหมุก
แปลว่า : สีดำ ชื่อสีดำชนิดหนึ่ง ทำด้วยควันไฟ หรือถ่านไฟ ผสมน้ำรักสำหรับทากระดานชะนวน ทาโตก ทาแอบ ทาขันหมาก เรียก กะหมุก. -
กะหยอน
แปลว่า : เพราะ, ด้วย, เหตุเพราะเหตุนั้น เรียก กะหยอน อย่างว่า เพิ่นหมั่นกะหยอนเพิ่นมี เพิ่นดีกะหยอนเพิ่นได้ เพิ่นไข้กะหนอนเพิ่นตาย (บ.). -
กะหล่าง
แปลว่า : ชื่อภาชนะตักน้ำชนิดหนึ่ง ทำด้วยสังกะสี ปากกว้าง ก้นแหลม เรียก กะล่าง คุกะล่าง ก็ว่า. -
กะหาปณะ
แปลว่า : เงินตรา, น้ำหนักของเงินกะกาปณะหนึ่งเท่ากับสี่บาท. -
กะออก
แปลว่า : ชื่อนกขนาดใหญ่ชนิดหนึ่งขนาดเหยี่ยว กินปลาเป็นอาหาร จะงอยปากและเล็บคมแหลม เรียก นกกะออก นกออหอ นกเยียวหวอด ก็ว่า อย่างว่า อุมลัวฮุ้งกาไนแกกะออก จิบก่าป้อเจียผ้ายกะแดบดิน (สังข์). -
กะอูบ
แปลว่า : ชื่อภาชนะทำด้วยโลหะหรือไม้สำหรับใส่เครื่องประดับ มีเพชร พลอย สร้อย แหวน เงิน คำ และสิ่งที่มีราคาค่างวด เรียก กะอูบ อูบ ก็ว่า.