ภาษาอีสานหมวด "ก" 1481 - 1490 จาก 1872
-
แก้วแหว้ว
แปลว่า : บาดแผลที่ถูกมีดฟัน ขวานสับเป็นบาดแผลนิดหน่อยเรียก บาดแก้วแหว้ว แข้วแหว้ว ก็ว่า. -
แกะ
แปลว่า : เอาเล็บมือแคะให้หลุดออก เช่น แกะขี้เล็บ ทำเป็นลวดลายโดยวิธีสลักเรียกแกะ. -
โก
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้จำพวกหนึ่ง มีหลายชนิด ชนิดลูกกลมเล็ก คนไม่กิน กากินเรียก โกกา ชนิดที่เกิดตามทุ่งนา มีรสฝาดคนชอบกิน เรียก โกกา ชนิดที่มีผลคล้ายเงาะ ไม่มีเมล็ดข้างในเวลาสุกรสส้ม กินเป็นอาหารได้เรียก โกส้ม. -
โก้
แปลว่า : สวย, งาม คนที่มีรูปร่างงสวยงามเรียก คนโก้. -
โกก
แปลว่า : ไหล่ทั้งสองข้างตอนติดกับต้นคอ เรียก โกก ขี่คอเรียก ขี่โกก การเล่นขี่คอ เรียก เล่นหมากโกก. -
โกก
แปลว่า : คนที่ชอบพูดหยาบโลน ชอบพูดตลกโปกฮา เรียก คนโกก. -
โกกโวก
แปลว่า : คนที่ซูบผอม มีหนังติดกระดูก เรียก จ่อยโกกโวก. -
โกกิลา
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง เรียก นกดุเหว่า นกกาเวา ก็ว่า (ป.) อย่างว่า โกกิลานกกาเวาวงแวดเหล่า นกใส่เล่าเหตุการณ์ส่งข่าวสารทุกสิ่ง ฮ้องแล้วจิ่งบินไป (เวส) ฟังยินโกกิลาส้ามเสียงวอนฮ้องฮ่ำ พุ้นเยอคะยอมยั่งย้อยบานบ้างหล่นเหลือง (สังข์). -
โก่ง
แปลว่า : ต้นไม้ที่มีผลก่องลงมาเรียก โก่ง อย่างว่า หมากโก่งดั้วประมาณท่อลำขา (สังข์). -
โก่งโก๊ะ
แปลว่า : อาการที่ผู้ใหญ่ยืนย่อตัวลง เรียก ยืนโก่งโก๊ะ.