ภาษาอีสานหมวด "ก" 841 - 850 จาก 1872
-
กะตอด
แปลว่า : ตุ่มที่ขึ้นตามร่างกายเป็นเม็ดแข็ง เรียก กะตอด ขี้กะตอด ก็ว่า. -
กะตอด
แปลว่า : ชื่อแส้ชนิดหนึ่ง ใช้เชือกผูกติดปลายไม้ตะพด ที่ปลายเชือกมีไม้กลมๆ ผูกติดอีก ใช้ตีม้าเวลาต้องการให้วิ่งเร็วเรียก แส้กะตอด. -
กะต่อย
แปลว่า : ชื่อพลูชนิดหนึ่ง เกิดตามป่า มีรสเผ็ด กลิ่นฉุน ใช้เคี้ยวกับหมาก เรียก พลูกะต่อย พลูป่า ก็ว่า. -
กะต้อย
แปลว่า : ชื่อผ้าขี้ริ้วหรือผ้าเศษ เรียก ผ้ากะต้อย กะเตี่ยว ก็ว่า. -
กะตัก
แปลว่า : ปฏัก ไม้แก่นกลมยาวประมาณศอกคืบ ที่ปลายข้างนึ่งตอกเหล็กแหลมใช้แทงวัวเวลาขับเกวียน เรียก เหล็กกะตัก ปฏัก ก็ว่า. -
กะตังกะติ้ว
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ยางเหนียว ใช้ยางติดจักจั่น แมงอี เรียก ยางกะตังกะติ้ว. -
กะตั้ว
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง ขนที่หัวสีขาว เรียก นกกะตั้ว นกถัวหัวหงอก ก็ว่า. -
กะต่า
แปลว่า : ตะกร้า เครื่องสานชนิดหนึ่งทำด้วยไม้ไผ่ สำหรับใส่สิ่งของ มีชื่อเรียกตามที่ใช้หลายอย่าง เช่น ใส่ฝ้ายในไหมหลอด เรียก กะต่าหลอด ใส่หมากพลูปูนยา เรียก กะต่าหมาก กะต่าทั่วไปใช้ไม้ไผ่เป็นรวง เรียก กะต่าฮวง ใช้เชือกเป็นสายเรียก กะต่าสาย -
กะตาก
แปลว่า : เสียงไก่ตัวเมียร้อง เมื่อเวลาตกใจหรือตกไข่ เรียก กะตาก กะต้าก กะต๊าก ก็ว่า. -
กะตากกะตาก
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงไก่ร้องเวลาตกไข่หรือเวลาตกใจดัง กะตาก กะตาก กะต้ากกะต้าก ก็ว่า.