ภาษาอีสานหมวด "ก" 871 - 880 จาก 1872
-
กะเติก
แปลว่า : เสียงร้องของไก่ตัวผู้ร้องเวลาตกใจ. -
กะเติกกะเติก
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงไก่ตัวผู้ร้องในเวลาตกใจดัง กะเติกกะเติก. -
กะเตี่ยว
แปลว่า : ชายกระเบน หางกระเบน ได้แก่ชายผ้าที่ม้วนแล้วเหน็บไว้ข้างหลัง เรียก กะเตี่ยว อย่างว่า อย่าได้เป็นคนฮ้ายชายชะเลลากกะเตี่ยว (ย่า) ตองตอยผ้าผืนเดียวฮ้อยขาดเหน็บเตี่ยวพุ้นยังเตี่ยวพี้ เหมิดมื้อค่ำดาย (บ.). -
กะแต
แปลว่า : ชื่อสัตว์สี่เท้าจำพวกใต่ไม้ ตัวขนาดกระรอกดำ ขนสองข้างมีสีขาวเป็นแซก เรียก กะแต อย่างว่า มอมเยืองไก้ หนูชิงกะแตต่าย (สังข์). -
กะแตลอดขอน
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้พุ่มชนิดหนึ่ง มีหัว หัวใช้ทำยาได้ เรียก หัวกะแตลอดขอน หัวค้อนกะแต ก็ว่า. -
กะแตะ
แปลว่า : ฝาขัดแตะทำด้วยไม้ไผ่ สานลายขัด ทำเป็นแผ่น สำหรับตากใบยาที่หั่นแล้ว ตากกุ้ง ตากปลา เรียก ฝากะแตะ. -
กะแตแซ
แปลว่า : ฝาขัดแตะที่สานด้วยไม้ไผ่สำหรับปิดปากตะกร้าใส่ปลาในเวลาขัง เรียก ฝากะแตแซ. -
กะโต่น
แปลว่า : ฟักเขียว ฟักเขียวเรียก กะโต่น หมากโต่น ก็ว่า. -
กะไต
แปลว่า : กรรไกร กรรไกรสำหรับตัดผมเรียก มีดกะไต มีดตะไก ก็ว่า. -
กะไต
แปลว่า : ขาตะไกร ขาตะไกรเรียก คางกะไต.