ภาษาอีสานหมวด "ก" 881 - 890 จาก 1872
-
กะไต้
แปลว่า : ไต้ เครื่องจุดไฟชนิดหนึ่งทำด้วยขอนดอกคลุกน้ำมันยาง มัดเป็นดุ้นๆ เรียก ดุ้นกะไต้ ดุ้นกะบอง ก็ว่า สมัยโบราณใช้กะไต้นี้แทนตะเกียงน้ำมัน มัดหนึ่งมีสิบเล่ม สิบเล่มเป็นหนึ่งลึม -
กะถา
แปลว่า : คำพูด เรื่อง ถ้อยคำ -
กะถาง
แปลว่า : ชื่อภาชนะปากกว้าง ทำด้วยดินเหนียว เผาให้สุก ใช้สำหรับปลูกผัก ปลูกไม้ดอก เพื่อตกแต่งบ้านเรือนให้สวยงาม อย่างว่า ตาพี่แลเบิ่งน้ำเลยแห้งแอ่งกะถาง (บ.) -
กะถาพันธ์
แปลว่า : นิทาน เรื่องที่แต่งขึ้น -
กะถามุข
แปลว่า : คำแนะนำ ข้อความเบื้องต้นของเรื่อง -
กะถารม
แปลว่า : คำปรารภ คำเริ่มต้น -
กะถาราม
แปลว่า : สวนเรื่อง สวนนิทาน หนังสือรวมเรื่อง หนังสือรวมนิทาน -
กะถาสงเคราะห์
แปลว่า : หนังสือรวมเรื่อง หนังสือรวมนิทาน -
กะถาสริสาคร
แปลว่า : ทะเลเรื่อง ทะเลนิทาน -
กะถิกา
แปลว่า : ผู้พูด ผู้แสดง เช่น ธรรมกถึกผู้แสดงธรรม