ภาษาอีสานหมวด "ค" 581 - 590 จาก 975
-
แค
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้จำพวกหนึ่ง ดอกและผลใช้กินเป็นอาหารได้ มีหลายชนิดคือ แคขาว แคแดง แคฝอย แคอ่าว เรียก ให้ย่อว่า แคบ้าน แคป่า แคน้อย แคใหญ่ ก็ได้. -
แค
แปลว่า : เหล้าสาโท ชื่อเหล้าที่หมักด้วยข้าวกล้องนึ่ง เรียก แค เหล้าแค ก็ว่า อย่างว่า ปุนดาตั้งไหแคเฮียงราช และว่า หนัวหนัวชมแพ่งแคกินแกล้ม (ฮุ่ง). -
แค
แปลว่า : เครื่องสวมปากม้าสำหรับจูงหรือขี่ไป เรียก แคม้า แค่มม้า ก็ว่า อย่างว่า ชักแค่มม้าคอแง้นแล่นหัน (กลอน) ยั่งยั่งม้าเหลื้อมแค่มอานคำ (ฮุ่ง). -
แค
แปลว่า : ตรก ซอก ถนนที่คับแคบเรียก แค เช่น คอกแคแจฮั้ว แข่งแคแจฮั้ว ก็ว่า. -
แค
แปลว่า : น้ำที่ขึ้นเต็มกระเพื่อมเป็นละลอกเรียก น้ำแค. -
แค่
แปลว่า : เต็ม ทั่ว ถึง เต็มดินเรียก แค่ดิน อย่างว่า แซงป่อนดั้วลงเท้าแค่ดิน (กา). -
แค่
แปลว่า : ใกล้ ใกล้ทางเรียก แค่ทาง ใกล้บ้านเรียก แค่บ้าน อย่างว่า หลิงดอกไม้บานบ้างแค่ทาง (กา). -
แค่
แปลว่า : ใน ใกล้ ที่ ในเมืองเรียก แค่เมือง อย่างว่า ข้อยจักมรณาตมิ่งเมี้ยนตายค้างแค่เมือง (กา). -
แคง
แปลว่า : ชื่อแมลงชนิดหนึ่ง มีกลิ่นฉุนคล้ายแมงดา เรียก แมงแคง แมงแคงนี้กินเป็นอาหารไม่ได้. -
แคง
แปลว่า : เอียง ตะแคง เดินเอาข้างเข้าเรียก แคง สะแคง ตะแคง ก็ว่า.