ภาษาอีสานหมวด "ถ" 41 - 50 จาก 200

  • ถอบ
    แปลว่า : ทับ ทุบ ทิ้งใส่ อย่างว่า ว่าจักเอาโอ่งน้ำยอถิ้มถอบพระองค์ (สังข์).
  • ถอบแถบ
    แปลว่า : ชื่อพืชเถาชนิดหนึ่ง ใบกรอบ มีฝักเมล็ดแบน เรียก ผักถอบแถบ ออบแอบ ก็ว่า.
  • ถ่อม
    แปลว่า : เคารพ อ่อนน้อม ถ่อมตน การแสดงความเคารพ ชื่อ ถ่อมตน ค่อม ก็ว่า อย่างว่า หมาเข้าบ้านให้ถ่อมหาง (ภาษิต).
  • ถอย
    แปลว่า : เคลื่อนออกจากที่เรียก ถอย เคลื่อนมาข้างหลังเรียก ถอยหลัง อย่างว่า เทียวทางบ่ทันสุดเส้นอย่าถอยหลังให้เขาเหยียบ ตายขอให้ตายหน้าพุ้นเขาจั่งย้องว่าหาญ (ภาษิต).
  • ถ่อย
    แปลว่า : คนชั่วช้าเลวทราม เรียก คนถ่อย อย่างว่า เลี้ยงผู้เถ้านับมื้อถ่อย เลี้ยงเด็กน้อยนับมื้อฮู้ (ภาษิต) เป็นใดบุญเพ็งดั้นเดินมาเมืองนาคภายพี้ เขานี้สัตว์ถ่อยถ้านมีฮู้ฮ่อมเชียงเจ้าเอย (สังข์).
  • ถ้อย
    แปลว่า : คำพูด ถ้อยคำ คำที่กล่าว อย่างว่า แม้นจักมาให้ถ้อยพันเยื่องแสนที ก็ดี เฮียมบ่เห็นดอมนางดั่งใดบ่มีฮู้ (สังข์) มันก็ลาบาทแล้วเลยเล่าไปถวาย จอมก็ยินดีโดยดั่งเฮียมแถลงถ้อย (ฮุ่ง).
  • ถักถั่น
    แปลว่า : ลดหลั่น เรียงราย ต้นไม้ที่ขึ้นสูงเรียงรายลดหลั่นกันไป เรียก ถักถั่น อย่างว่า ถักถั่นไม้ซ้องช่อเขียวนิล พุ้นเยอกลายที่นาเนืองเถิงท่าเพียงเมือหน้า เมื่อนั้นภูมินทร์เจ้าเจื้องลุนล้านมาศ คึดพี่ผู้นงหน้าหมื่นกระสัน (ฮุ่ง).
  • ถั่ง
    แปลว่า : หลั่ง ไหล พุ่ง ซัด อย่างว่า เมื่อนั้นอาคั่งแค้นทูลทอดชุลีหลาน ยอมความขอขอดโดยดอมน้อย เซ็นเซ็นน้ำชลธาร์แถวถั่ง เยื้อนบ่ได้เฮให้สั่งผัว (สังข์) เมื่อนั้นเวราฮ้ายจำจวนภูวนาถ เขาก็ปัดกึ่งก้อนคำล้านใส่เหว คีงกลมกลิ้งนำแปวน้ำถั่ง ภูวนาถกลั้นใจน้อยมอดมัว (สังข์)
  • ถั่ง
    แปลว่า : กระทุ้ง กระแทก กระทุ้งโปง เรียก ถั่งโป่ง.
  • ถัด
    แปลว่า : เริ่มต้น ตั้งต้น อย่างว่า ถัดนั้นสะพรั่งล้นอุสุภราชงัวงาม มืออมโออ่างลายเลียนไว้ ทันที่หอสูงนั้นสาลิกาแกมแขก ฮู้กล่าวเกลี้ยงจาได้ดั่งคน (สังข์).