ภาษาอีสานหมวด "บ" 221 - 230 จาก 557
-
โบราณ
แปลว่า : มีมาแล้วช้านาน เก่าก่อน อย่างว่า เทียมดั่งกามคุณกลั้วญิงใดชอบเชื่อแลเล่าฟังพากย์ถ้อยมันนั้นฮ่ำคนิง ตั้งบ่ผิดคำเถ้าโบราณสอนสั่ง เพิ่นกล่าวไว้คำนี้แม่นจริง แท้นอ (สังข์). -
ใบ
แปลว่า : ใบไม้ ส่วนของพืชที่อยู่ติดกับกิ่ง หรือก้านเป็นต้น เรียก ใบ เช่น ใบพร้าว ใบหมาก อย่างว่า ฟังยินลมพานพร้าวใบบางทวายยอด พุ้นเยอ ดาวดาดข้อนแฝงก้ำฝ่ายทักขิณ (สังข์). -
ใบ้
แปลว่า : พูดไม่เป็นภาษาเรียก ใบ้ กืก ก็ว่า อย่างว่า กูนี้ขุนพลสร้างนาคองระวังราชแท้แล้ว บ่ใช่เชื้อฝูงใบ้ชั่วทาม (ฮุ่ง) พระก็โมหังเข้าถือทวงใบ้บอด ก็เพื่อพิษแฝดไหม้เหมือนงั้วง่าวฟาง (สังข์). -
ใบฏีกา
แปลว่า : หนังสือนิมนต์พระสงฆ์ไปในงานทำบุญ เรียก ใบฏีกา. -
ใบเหยียบย่ำ
แปลว่า : เอกสารซึ่งพนักงานเจ้าหน้าที่จับจองที่ดินว่างเปล่ามีเงื่อนไขให้ทำประโยชน์ในที่ดินนั้น. -
ไบ้
แปลว่า : คัดเอาก้างออก เรียก ไบ้ก้าง เลือกเอาหนอนออก เรียก ไบ้หนอน. -
บ่ฮู้ควม
แปลว่า : ไม่รู้ประสีประสา , ไม่รู้เรื่องรู้ราว -
บักหำน้อย
แปลว่า : เด็กผู้ชาย -
บุญผลา
แปลว่า : บุพเพสันนิวาส,พรหมลิขิต -
บ่าวแวง
แปลว่า : แตกเนื้อหนุ่ม ,รุ่นๆ ,เอ๊าะๆ,วัยรุ่น