ภาษาอีสานหมวด "ป" 151 - 160 จาก 753
-
ประสิทธิ์
แปลว่า : ความสำเร็จ ก. ทำให้สำเร็จ อย่างว่า ยังเล่าประสิทธิ์ตั้งขุนคอนคนขนาด ปุนให้เป็นหน่อท้าวกรมเชื้อชาติพระองค์ (สังข์). -
ประสูติ
แปลว่า : การเกิด การคลอด อย่างว่า มันก็อุปถากน้อยนานยิ่งวันคืน แสวงมาลาเลือกเอาอบเนื้อ พอประมาณแล้วนางธรงคัพภวีก ประสูติม้มท้องเป็นแก้วยอดหญิง (สังข์). -
ประเสริฐ
แปลว่า : วิเศษ ดีเลิศ ดีที่สุด อย่างว่า เมื่อนั้นสมณ์ประเสริฐเจ้าเจียรจากพระวิหาร ลาพระคุณครูดุ่งเดินดงดั้น อาฮมณ์ท้าวปองไปเป็นเพช ดั้นฮอบบ้านถามชั้นสืบดู (สังข์). -
ประหิด
แปลว่า : นกขี้กะเดียน เรียก นกประหิด. -
ประเหียน
แปลว่า : นกกระแดดเด้า เรียก นกประเหียน อย่างว่า กับทั้งเนื้อนกเลี้ยงประหิดเยนหงส์เห็บ ขัวค่อคุ้มกระทากี้ก่างตอง (สังข์). -
ประเหียล
แปลว่า : เปรียบเทียบ เรียก ประเหียล อย่างว่า เมื่อนั้นบากล่าวแก้ฝูงนาคนาคี เพิ่นก็เซ็งชาวเฮาฮูปประเหียลเหมือนแต้ม พี่ก็กลอยใจดั้นดงขวางข้วมหลิ่ง มาแล้ว ดั้นหมื่นมื้อประสงค์น้องซู่นาง นี้แล้ว (สังข์). -
ประฮาม
แปลว่า : แสงเงินแสงทอง รุ่งสว่าง (ข. พฺรหาม). -
ปรากฏ
แปลว่า : แสดงออกมาให้เห็นเรียก ปรากฏ ผากฏ ก็ว่า อย่างว่า ผากฏแก้วสุมุณฑาธรงธูป โฉมยิ่งเพี้ยงแพงไว้แว่นใจ (สังข์). -
ปราการ
แปลว่า : กำแพงป้องกันการรุกราน เรียก ปราการ อย่างว่า สะพ่มพร้อมลมเบิกใบไหว ปราการกวมก่อแปลงเป็นต้าย ชลหลวงล้อมระวังคูคนคั่ง บ่ฮู้กี่หมื่นชั้นชาวค้าท่องเทียว (สังข์) ฮื่นฮื่นพร้อมทำเวียกหอโฮง ปราการคูแวดเวียงวังต้าย บุญโยงสร้างบระบวนทุกสิ่ง ย้ายเครื่องม้วนเมือห้องแห่งตน (ฮุ่ง). -
ปราง
แปลว่า : แก้ม แก้มเรียก ปราง อย่างว่า น้ำพระเนตรล้นรินอาบเต็มปราง (กา) กกก่องแก้มปรางซ้อยชอบตู เคืองจักลุกแต่ฟ้ายังหยาดธรณี สะบุคีงงามฮาบคำควรย้อง (ผาแดง).