ภาษาอีสานหมวด "ป" 261 - 270 จาก 753
-
ปาณิ
แปลว่า : มือ ฝ่ามือ (ป. ส.). -
ปาน
แปลว่า : ผิวเนื้อที่เป็นสีดำหรือแดงขึ้นอยู่ตามร่างกาย สีแดงเรียก ปานแดง สีดำ เรียก ปานดำ อย่างว่า ญิงใดเป็นปานก้ำกกขาดูหลาก ญิงนั้นใผกล่าวต้านโอมได้โชคมัน (คำสอน). -
ปาน
แปลว่า : คล้าย เสมอ เหมือน อย่างว่า พระก็สุขอยู่สร้างเสวยราชเฮืองฮม แพงจอมศรีซู่นางปานแก้ว แม้นว่าเทวีเหง้าจันทานางเอก ก็ดี พระก็ฮักยิ่งเพี้ยงแพงไว้เกิ่งเมือง (สังข์). -
ปานดง
แปลว่า : ชื่อโรคผิวหนังชนิดหนึ่งหรือที่แพทย์แผนปัจจุบันเรียก ตัวจิ๊ด เป็นตุมตอคันทั่วไปตามร่างกาย เรียก โรคปานดง โรคปะดง ก็ว่า. -
ปานดง
แปลว่า : ชื่อไม้จำพวกหนึ่ง ใช้แก้โรคปานดง มีชื่อเรียกหลายอย่าง เช่น ปานดงดำ ปานดงแดง ปานดงเลือด ปานดงลม ปานดงขาว เป็นต้น. -
ปานนี้
แปลว่า : ขณะนี้ เดี๋ยวนี้. -
ปานแห
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้แบนๆ เจาะเป็นช่องสำหรับใส่เชือกถักแห เรียก ปานแห. -
ป๊าบป๊าบ
แปลว่า : อาการปวกมุบมุบ เรียก ปวดป๊าบป๊าบ. -
ปาป
แปลว่า : บาป (ป.ส.) อย่างว่า บุญบาปนี้เป็นคู่คือเงา เงานั้นไปตามเฮาซู่วันบ่มีเว้น คันว่าเฮาพาเหล้นพามันเต้นแล่น ตามันแอะแอ่นฟ้อนเงานั้นกะแอ่นนำ (ย่า). -
ป่าม
แปลว่า : เม็ดผื่น ผิวหนังที่เป็นตุ่มขึ้นตามร่างกาย เรียก ป่าม อย่างว่า เลือดหลั่งล้นเป็นป่ามไฟแดง ภูธรธรงพระขรรค์ชัยป่ายคอสะเด็นกลิ้ง เลยเล่าตับขันธ์เมี้ยนเสียชีวังมรณาต คิ่งท่อด้าวดอยน้อยเคือบคาว (สังข์).