ภาษาอีสานหมวด "ป" 311 - 320 จาก 753
-
ปุน
แปลว่า : เสมอ เหมือน คือ อย่างว่า จบเพทด้วยมนต์มากยายำ เทิงธรังใผไป่ปุนปานเพี้ยง เป็นพงศ์เชื้อเวสสุวัณเทวราช พระให้ถือด่านด้าวเป็นเจ้าแห่งผี (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : แก้ไข อย่างว่า ดีท่อปุนหมอแก้พลีกรรมบนเบิก เคราะห์คลาดเนื้อนางนั้นบ่คลา พระเอย (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : ด่า แช่ง อย่างว่า มันก็ปองมิ่งแก้วโลมลูบจอมขวัญ เมื่อนั้นนางคราญขมเคียดเค็มปุนป้อย (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : ทูล แถลง อย่างว่า หลายส่ำถ้วนทุกปากปุนแถลง สองนายเมืองผ่อกายกดหน้า สาวกระสันเยื้อนใยความประสงค์สวาก เจ้าพี่ข้อยลืมน้องหน่ายแหนง (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : เปลี่ยนแปลง ยักย้าย อย่างว่า ชื่อว่าคำฮักให้ปุนแปรจางจืดก็เป็น แม้นว่าชังท่อล้านลุนให้หื่นหอม (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : หล่อ หลอม ตี อย่างว่า ตูจักปุนเทียนทองหมื่นลำตามใต้ เมื่อนั้นภูมิสถานพื้มผาหลวงหลิงเหตุเคยเล่าผายโผดให้ทางท้าวที่เซ็ง (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : มองดู อย่างว่า สองก็เฮียงมือน้อมสลอนแถวถันต่ำ สองแม่ป้าปุนเยี้ยมล่ำเล็ง (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : คราว ครั้ง เมื่อ อย่างว่า ขอพรดอมแสนที่โผดปุนปางแค้น ด฿ดั่งพระวรปิตาต้านวันพอพันเล่า จริงแล้ว เจ็บเพื่อเจ้าจากบ้านมาพี้เพื่อเวร ว่าดาย (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : ติด อย่างว่า ก็บ่พอคาติดแปดปุนปลายลิ้น เขาก็จากันแล้วเอามันมาผูกเมือเถิ้น ถวายท่านท้าวธรงถ้อยโจทถาม (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : ต้องการ ปรารถนา อย่างว่า เชิญอยู่ห้องเฮียงแม่ในสถาน พันปีปุนประสงค์อยู่ยืนยาเถ้า (สังข์).