ภาษาอีสานหมวด "ผ" 191 - 200 จาก 422
-
เผดียง
แปลว่า : บอกให้รู้ล่วงหน้า นิมนต์ เชิญ เช่น นิมนต์พระสงฆ์เรียก เผดียงสงฆ์. -
เผ่น
แปลว่า : กระโดด อย่างว่า ข้าจักทรงหอบอุ้มนางแก้วเผ่นไป (กา) ธรรม์ยำท้าวกือเมืองเมี้ยนสั่ง เขาจิ่งพรากแห่งห้องโฮงกว้างเผ่นลวา (ฮุ่ง). -
เผย
แปลว่า : เปิด ขยายความในใจ เปิดผ้า เรียก เผยผ้า อย่างว่า เมื่อนั้นท้าวฮุ่งแล้วเผยแผ่นผืนแครง (สังข์). -
เผลอ
แปลว่า : เลินเล่อ ลืม เผอเรอ. -
เผลียง
แปลว่า : ฝน อย่างว่า ขวบเมื่อเดือนสามค้อยเผลียงฮวายฮำเทศ ทุกด่านด้าวดงไม้ดอกเงย (ฮุ่ง) ฟังยืนฮว่านฮว่านฟ้าฮ้องเง่าระงมฝน พุ้นเยอ วาโยเผลียงล่วงควันคุมด้าว พิชสลาเสี้ยวแสนกอกางกีบ ระดูพืชพร้อมเพ็งถ้วนเถื่อนแถว มานั้น (สังข์). -
เผลียง
แปลว่า : ยิง อย่างว่า ปีนเผลียงขึ้นเมือบนก้องเถื่อน (กา). -
เผลียง
แปลว่า : พัด โบก อย่างว่า วาโยเผลียงป่าตาวแปนก้าน (กาไก) ผ่อเห็นสะแควกพร้าวทวยยอดลมเผลียง (ฮุ่ง). -
เผลียง
แปลว่า : แทง อย่างว่า ภูวนาถตั้งตาวกล้าผ่าเผลียง (กาไก). -
เผลียง
แปลว่า : ฟัน อย่างว่า ท้าวบ่ยั้งกำดาบดาเผลียง (กาไก). -
เผลียง
แปลว่า : ผ่า ทำลาย อย่างว่า ขอให้ขวานแต่ฟ้าเผลียงเข้าผ่าหัว หั้นถ้อน (ผาแดง) แก้วแกว่งเหลื้อมเผลียงม้างมุ่นกระจาย (หน้าผาก).