ภาษาอีสานหมวด "พ" 141 - 150 จาก 663
-
พร่ำ
แปลว่า : พร้อม อย่างว่า ขอแก่ภูเบศรเจ้าผายโผดปรานี ฝูงข้าคำพอพันพร่ำมวลมาตั้ง เมื่อนั้นศิลป์ชัยต้านตรงดีดอมพี่ เฮาบ่ฮู้เพทเพี้ยงโดยชั้นสวดทิยาย ดอกนา (สังข์). -
พร่ำ
แปลว่า : พร้อม อย่างว่า ชมชื่นเต้าเพรียงหน้าพร่ำมวล (กาไก) ตางให้ลดชั่วเมี้ยนนำท้าวพร่ำผัว (กาไก). -
พร่ำเพ็ง
แปลว่า : ทำให้บริบูรณ์ อย่างว่า บัดนี้ข้าจักปุนแต่งตั้งไขชาตก์แปลธรรม ก่อนแล้ว เป็นที่ยูแยงเถิงพร่ำเพ็งภายซ้อย จตุโลกาล้ำไอศวรแสนทีป กับทังครุฑนาคเหน้านางท้าวเทพคุณ (สังข์). -
พร่ำมวล
แปลว่า : ทั้งหมด ทั้งสิ้น อย่างว่า ทังพาชีพร่ำมวลตายเมี้ยน (กาไก). -
พร่ำเสวย
แปลว่า : เสวยพร้อมกัน อย่างว่า ภูวนาถเจ้าตามน้องพร่ำเสวย (สังข์). -
พรุกเช้า
แปลว่า : วันพรุ่งนี้ อย่างว่า เพิงที่เมือทูลไหว้จอมเมืองภูวนาถ ดีรือ วันพรุกเช้าจวนตั้งแต่งพล (ฮุ่ง). -
พรุณ
แปลว่า : เทวดาผู้เป็นเจ้าแห่งน้ำหรือทะเล เรียก พรุณ วรุณ ก็ว่า. -
พฤกษา
แปลว่า : ต้นไม้ แผลงเป้น พฤกษรา พิชสลา ก็มี อย่างว่า พิชสลาเสี้ยวแสนกอกางกลีบ ระดูพีชพร้อมเพ็งถ้วนเถื่อนแถวมานั้น (สังข์). -
พฤนท์
แปลว่า : (พรึน) กอง หมู่. -
พล
แปลว่า : กำลัง (ป.ส. อย่างว่า ก็จิ่งพาพลเดินด่วนมาเถิงเจ้า (ผาแดง).