ภาษาอีสานหมวด "ย" 171 - 180 จาก 408
-
เยียะ
แปลว่า : ทำ อย่างว่า มึงเยียะไขคำควรกล่าวถองเถิงฟ้า (ฮุ่ง) มึงเยียะไปเถิงเจ้าหอลายง้อมม่วน นั้นเนอ (ฮุ่ง). -
เยือ
แปลว่า : ทน นาน เช่น หายใจยาว เรียก หันใจเยือ ดำน้ำนาน เรียก มุดน้ำเยือ รักกันนานเรียก ฮักเยือ อย่างว่า ให้ช้าไว้เมือหน้าจั่งเยือ พี่เอย (ขูลู) ฮว่านฮว่านฟ้าดังหนัก ออระทึมเหมือยหมอกข้อนนัก นักใจหลงหล่าฮู้ดี ฮักฮ้อนเยียวบ่เยือ ฮู้ดี (ฮุ่ง). -
เยือก
แปลว่า : เย็นเข้าหัวใจเรียก เยือก เย็นเยือก ก็ว่า อย่างว่า เห็นเผดผู้ผีฮ้ายเยือกกลัว (กาไก) เมฆเยือกตั้งกลายกลีบไพรพนอม (สังข์) ไสยายังเยือกกลัวกลอยย้านถามเถิงพร้อมพลหาญอ้ายคว่าง เขาว่าเคืองจักม้างท่านได้คำล้านมอบเมือง ว่าอัน (ฮุ่ง). -
เยือง
แปลว่า : ส่อง มอง อย่างว่า รือว่าเป็นแนวเชื้อโพธิญาณเยืองโลก (กาไก) เชิยเยืองญาณส่องดูผายเผี้ยน (กา) เชิญอุ่นเยืองพระเนตรเยี้ยมผายผ่อเฮียมเห็น แด่เนอ (หน้าผาก) ดาราพร้อมประกายยวงเยืองโลก (สังข์). -
เยื่อง
แปลว่า : อย่าง ชนิด อย่างว่า ผิจักเป็นคหัสถ์ฮู้โพยมีพันเยื่อง เยียวจักแค้นคั่งไหม้หมองต้องตื่มมา (สังข์). -
เยื้อง
แปลว่า : ยก ยอ เล็ง อย่างว่า ฝันว่าไกวกงเยื้องยอยยิงผาแอ่น ปีนป่ายปล้ำเดิมล้านล่วงพัง (ฮุ่ง). -
เยื้อน
แปลว่า : โปรดปราน อย่างว่า ขอให้พระบาทเจ้าเยื้อนโผดกูร์ณา ปรานีสอนศาสตรศิลป์ความฮู้ (กาไก). -
เยื้อน
แปลว่า : วิ่ง เดิน อย่างว่า อาชนัยผ้ายดงยางเยื้อนย่าง (กาไก) พระค่อยเยื้อนฮอดห้องหอราชมะฮามหลวง (สังข์). -
เยื้อน
แปลว่า : พูด เจรจา อย่างว่า บาคราญท้าวกุมารเยื้อนกล่าว (กา) เยื้อนปากต้านดอมน้องเพื่อนใจ (กาไก). -
เยื้อน
แปลว่า : จับ อย่างว่า นางคราญเยื้อนคันทียอส่ง (กาไก).