ภาษาอีสานหมวด "ย" 181 - 190 จาก 408
-
เยื้อน
แปลว่า : สั่ง ลา อย่างว่า เยื้อนสั่งเอื้อยนางเลี้ยงหมู่สนม (กาไก) เยื้อนสั่งเจ้าแพงตื้ออีดู (กา) แต่นั้นนางกษัตรีย์ไท้ลาลงเยื้อนสั่ง (หน้าผาก) เมื่อนั้นน้อยนาถเยื้อนลาราชสามิโก (เวส-กลอน). -
เยื้อน
แปลว่า : ยาก ลำบาก อย่างว่า นางคราญเหวยสืบชิวังทังเยื้อน (กาไก) เจ้าค่อยย้ายเยื้อนยากโฮยแฮง กลายที่นาเนืองเถิงเถื่อนหลวงหลายชั้น อาดูรฮ้อนฮมเถิงนางนาฏ นกฮ่ำฮ้องชมต้องตื่มลาง (สังข์) โอยโอยโอ้โอยโอเยื้อนยาก พระแก่นไท้คนิงข้าอีดู แด่เนอ (ฮุ่ง). -
เยื้อน
แปลว่า : รอ คอย อย่างว่า ผีหลวงเยื้อนคองนางนานคอบ (กาไก) น้องค่อยเยื้อนคอยถ้าพี่มา (หน้าผาก). -
เยื้อน
แปลว่า : ร้องไห้ สะอึกสะอื้น อย่างว่า กัลยานาถเยื้อนหิวไห้ฮุ่งผัว (กาไก) พระค่อยฮู้ฮุ่งเยื้อนยังสอื้นสั่นสาย (สังข์). -
เยื้อน
แปลว่า : กลับคืน อย่างว่า คันบ่ผายโผดเยื้อนคืนคอบธานี (กา). -
เยื้อน
แปลว่า : ยอม ตกลง ไม่ขัดข้อง อย่างว่า นาโคเยื้อนโยมความขอโทษ (สังข์). -
แย้
แปลว่า : ชื่อสัตว์เลื้อยคลานชนิดหนึ่ง รูปร่างคล้ายกิ่งก่า อยู่รู ใช้กินเป็นอาหารได้ เรียก แย้ อย่างว่า แย้บ่ห่อนท่อแขน แลนบ่ห่อนท่อแค่ง (ภาษิต). -
แยก
แปลว่า : แตกจากกัน พรากกัน อย่างว่า เมื่อนั้นกันดารเห็นแยกพลพลันล้อม เสียงอือเพี้ยงโดยดินดาแตก ช้างพ่องม้ามารแล้วส่วนสน (สังข์). -
แยง
แปลว่า : ส่องกระจก เรียก แยงแว่น อย่างว่า ทรงเพศย้องแยงแว่นสอยวอย (ฮุ่ง) ลางเถ้าหลงลืมเถ้ามัวเมาว่ายังหนุ่ม แยงแว่นหัวยุ้มยุ้มกุมเอ้ตั้งแต่โต (กาพย์ปู่) ใจบ่ใสต่อน้ำแยงเงากะบ่ส่อง ใจบ่ใสต่อฆ้องตีกระเบื้องกะบ่ดัง (กลอน). -
แยง
แปลว่า : เดินตรง มุ่งหน้า อย่างว่า แยงคีรีป่าขำเขาเงื้อม (กาไก) แส้หมู่ม้าเดินดุ่งดาระวัง แยงที่อุทิยานประดับจอดเกยเฮียงฮ้าน เซ็นเซ็นข้าทังปวงปลงเครื่อง เอื้อยมุ่งเมี้ยนระวังชั้นนอกใน (สังข์).