ภาษาอีสานหมวด "ย" 201 - 210 จาก 408
-
โยง
แปลว่า : เรียกคนผู้มีบุญมากว่า บุญโยง อย่างว่า บุญโยงสร้างบอระบวนทุกสิ่ง (ฮุ่ง). -
โยง
แปลว่า : ตี เคาะ ตีฆ้องเรียก โยงฆ้อง อย่างว่า หมอหูฮาเชิญชอบยามโยงฆ้อง (กา) ค้อมกล่าวแล้วโยงฆ้องป่าวพล (ฮุ่ง). -
โยงยึด
แปลว่า : เสียงฟ้าร้องในที่ไกล อย่างว่า พอเมื่อฟ้าฮ่ำฮ้องโยงยึดโยคี พุ้นเยอ อัศดรดาวดาดแฝงปุนเข้า พระก็วานแสนไท้เทวากงโลก ให้ช่อยป้านฟันด้างตื่มแฮง ลูกเนอ (สังข์). -
โย่งโย่ง
แปลว่า : เสียงตีฆ้องขนาดกลางดัง โย่งโย่ง. -
โยชน์
แปลว่า : ชื่อมาตราวัด ๔๐๐ เส้นเป็น ๑ โยชน์ อย่างว่า ที่นั้นขัวทองข้วมยมนายาวโยชน์ ได้ห้าฮ้อยวางด้ามเที่ยงจริง (สังข์) (ป.ส.). -
โยติกา
แปลว่า : เสร็จ สิ้น จบ เพี้ยนมาจากคำว่า ยุตติ อย่างว่า ยุติประถมบั้นนิทานธรรมท้าวกล่าว แล้วท่อนี้ยอไว้ที่สูง ก่อนแล้ว (สังข์). -
โยทิกา
แปลว่า : ต้นคัดเค้า ขัดเค้า ก็ว่า อย่างว่า พี่ท่านกองดอกไม้อันชื่อโยทิกา หุมแพงถวายมอบมวลทังซ้อง เร็งญาเยื้อนขานเออทังแปลบ ประสงค์แห่งห้องเห็นเชื้อทุ่นวอน (ฮุ่ง). -
โยเธศ
แปลว่า : พลรบ ทหาร อย่างว่า โยเธศได้สามล้านติ่วตง (กาไก). -
โยน
แปลว่า : ชื่อชาวไทยทางล้านนา เรียก ไทยโยนก. -
โยนา
แปลว่า : หยุด จบการร้องลำ อย่างว่า ยุติบั้นโยนาไว้ก่อน แล้วท่อนี้ยอไว้ที่ควรก่อนแล้ว (บ.).