ภาษาอีสานหมวด "ล" 191 - 200 จาก 601
-
ลาวเก่า
แปลว่า : เป็นชื่อที่ชาวหลวงพระบางเรียก ผู้ไทยในสิบสองจุไทย. -
ล่าวเลียน
แปลว่า : ล้มเลียนกัน เรียก ล่าวเลียน อย่างว่า แสงส่องต้องมารล้มล่าวเลียน (กา). -
ลาวส้ง
แปลว่า : ส้ง คือกางเกง กางเกงดำ คือ ส้งดำ ลาวที่นุ่งส้งดำเรียก ลาวส้ง. -
ล้าวอ้าว
แปลว่า : สิ่งที่ไม่กินเกลียวกัน เรียก บิดล้าวอ้าว ถ้าขนาดเล็กเรียก บิดแล้วแอ้ว. -
ล่าหลง
แปลว่า : หลง ลืม อย่างว่า สะเจาใจสาวหล่าหลงเลยสบั้น (กา). -
ลำ
แปลว่า : หนังสือใบลานที่จารด้วยตัวธรรมหรือตัวไทยน้อย เรียก หนังสือลำ เป็นเรื่องยาวๆ เช่น ลำสุริยวงศ์ ลำพระเวส ลำศิลป์ชัย ลำหน้าผากไกล กระด้น ลำแตงอ่อน ลำกาลเกต ลำจำปาสี่ต้น. -
ลำ
แปลว่า : เรียกชื่อต้นไม้ต่างๆ ว่า ลำ เช่น ลำกล้วย ลำอ้อย ลำไม้ไผ่ ลำไม้ฮวก ลำไม้บง ลำไม้ซาง ลำไม้ไผ่บ้าน ลำไม้ไผ่ป่า. -
ลำ
แปลว่า : สวยงาม เรียก ลำ อย่างว่า เป็นแถวถ้องเขียวล่ำดูลำ (กา). -
ลำ
แปลว่า : เรียกอาหารที่มีรสอร่อย ไทยเหนือว่า ลำ อย่างว่า กูจักกินอิ่มท้องเพิงซ้อยแซบลำ แท้แล้ว (หน้าผาก). -
ลำ
แปลว่า : เรียกชื่อยักษ์ตัวหนึ่งๆ ว่า ลำ อย่างว่า เมื่อนั้นพระบาทท้าวเว้นวิ่งพระกาโย มารมามวลสี่ลำระวังเจ้า เขาถามชั้นชายฮามเฮียกชื่อใดนั้น รือว่าเด็กหนุ่มน้อยมาต้านต่อตาย ดั่งนี้ (สังข์).