ภาษาอีสานหมวด "ว" 151 - 160 จาก 408
-
วัลลี
แปลว่า : เถาวัลย์ เครือเถา ไม้เถา (ป.ส.) อย่างว่า เล็งฟากฟ้าคือนาคลายวัลลิ์ ลางตัวแปรม่ายเมียงเมิลซ้าย ชะพึบพร้อมคุชสิงห์ฉันย่าง บางเคี่ยนย้ายดูดั่งกินรอน (ฮุ่ง).. -
วัส
แปลว่า : ฝน ฤดูฝน ปี วัส วัสสะ ก็ว่า (ป.) อย่างว่า พอคราวแล้ววัสสฝนขรโบก ตกใส่พื้นดินถ้วมหลั่งไหล อันว่าคนในพื้นชมภูภายลุ่มคราวนั้น เทียรย่อมอยากชุ่มแห้งเป็นได้ดั่งใจ แท้แล้ว (เวส-กลอน). -
ว่า
แปลว่า : ชื่อปลาชนิดหนึ่ง เรียก ปลาว่า อย่างว่า ปลาว่าไค้ในน้ำแม่ชล (กลอน). -
วาก
แปลว่า : วิ่น แหว่ง เช่น ควายจมูกวิ่น เรียก ควายดังวาก ปากแหว่ง เรียก ปากวาก. -
วาง
แปลว่า : ปล่อย สละ ละ ทิ้ง อย่างว่า ฮ้อยเทศท้าวเต้าส่งหมายสาร ภูมีฮักบ่วางไปได้ พระก็ยกยอดแก้วไว้เกิ่งนครขวาง พระแพงเพียงพระเนตรเนาในหน้า ปุนสาวใช้คำวอนเอื้อยมุ่ง สองพี่น้องประสงค์ตั้งปิ่นปัว (สังข์). -
วางใจ
แปลว่า : เชื่อใจ ไว้ใจ อย่างว่า เฮาพระองค์หวังไว้วางใจฝืนฝาก ผู้เจื่องเหง้าชุมเชื้อช่อยระวัง ก่อนเถิ้น (สังข์). -
วาจา
แปลว่า : คำ คำกล่าว คำพูด (ป.ส.) อย่างว่า วาจาของผู้ชายนี้คือหีนหนักหมื่น ถิ้มใส่น้ำจมปิ้งบ่ติง (กลอน) ผ่อเห็นทักทั่นฟ้าซ้องซ่อเขียวนิล พุ้นเยอ ปุนคำควรค่อยจาจงต้าน ลินลินแล้ววอนวอนชาวแขก ชาวแขกพร้อมชาวบ้านชื่นบาน (ฮุ่ง). -
ว่าจ้าง
แปลว่า : จ้างให้ทำงานโดยให้ค่าจ้าง. -
วาณิช
แปลว่า : พ่อค้า วาณิช วาณิชกะ (ป.ส.). -
วาณิชย์
แปลว่า : การค้าขาย (ส.).