ภาษาอีสานหมวด "ว" 71 - 80 จาก 408
-
แวน
แปลว่า : นกกาแวน ชื่อนกชนิดหนึ่งเรียก นกแจนแวน อย่างว่า นกแจนแวนเป่าแคนอ้อมบ้าน (บ.). -
แวน
แปลว่า : มาก ยิ่ง เช่น เบามากเรียก แวนเบา หนักมากเรียก แวนหนัก ฮ้ายยิ่งเรียก แวนฮ้าย ดียิ่งเรียก แวนดี แข็งยิ่งเรียก แวนแข็ง อย่างว่า ขาก็ทูลบาทแล้วเลยว่าแวนแข็ง หลานก็ทวนคำงามกล่าวเชิญชมต้าน สังว่าลังแข็งข้อขีนความให้โทษฉันนี้ บ่กว่าเจ้านครล้านผ่อใกล หั้นแล้ว (ฮุ่ง). -
แว่น
แปลว่า : ชื่อผักชนิดหนึ่งเกิดตามหนองน้ำ เรียก ผักแว่น อย่างว่า เจ้าแล้นแค้นผักแว่นเครือคำ (ผญา). -
แว่น
แปลว่า : กระจกตา เรียก แว่นตา กระจกส่องดูเงาหน้า เรียก แว่นแยงเงา อย่างว่า เมืองหลวงเกลี้ยงปุนปานหน้าแว่น (กาไก) ทรงเพศย้องแยงแว่นสอยวอย ปีปายเสียงม่วนพรหมภายฟ้า เกษาเหลื้อมบัวทองเทิงแท่น กระจอนส่องหน้าขาวแจ้งแจ่มจันทร์ (ฮุ่ง). -
แวบ
แปลว่า : ยุบ แฟบ ท้องยุบ เรียก ท้องแวบ แก้มยุบ เรียก แก้มแวบ. -
โว
แปลว่า : พูดโอ้อวด. -
โวก
แปลว่า : ตอบ บุ๋ม แก้มที่ตอบหรือบุ๋ม เรียก แก้มโวก แก้มโวบ ก็ว่า. -
โวโว
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น คนพูดโอ้อวด อย่างว่า ทางเส้นเค้าอย่าได้กวาดหนามปก อย่าได้เทียวทางฮกป่าดงเสือฮ้าย อย่าได้เหลือแต่ต้านโวโวพ้นเพื่อน เว้าบ่เป็นประโยชน์นี้ผีฮ้ายชิแล่นตำ (ย่า). -
โว่โว่
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงลมพัดกระบอกไม้ไผ่ อย่างว่า ลมพัดต้องใบใผ่โวกวิโว ลมพัดต้องใบโพโวกวี่โว่ ลมพัดต้องใบพร้าวให้ต่าวมา (ผญา). -
ไว
แปลว่า : เร็ว รีบ คล่อง พลัน ทันทีทันใด อย่างว่า เทียวทางท่งแดดวอน เทียวทางดอนแดดไหม้ ถกขาไวให้ฮีบฟ้าวหาฮ่ม (กลอน).