ภาษาอีสานหมวด "ส" 351 - 360 จาก 1063
-
สะส่วย
แปลว่า : ชำระ ล้าง ล้างด้วยน้ำให้สะอาด เรียก สะส่วย อย่างว่า เขาก็โซมเอาเจ้ากุมารสะส่วย ผ้าห่อตุ้มดีแล้วเล่าวาง (กา). -
สะสว่าง
แปลว่า : ทุเลา เบาบาง หาย อย่างว่า คันว่าปลดโทษแล้วสะสว่างเสวยฮม เมื่อใด เฮาจักเวนบริพารพวกพลทังฮั้ว บัดนี้โยธาซ้ำเชิญพลพักเคิ่ง พี้ดาย ลุงท่านให้ตื่มฮั้วฮิงต้ายเขื่อนแข็ง (ฮุ่ง). -
สะหาว
แปลว่า : อวดเก่ง จองหอง อย่างว่า เมื่อนั้นธรสะหาวต้านคำเป็งกริ้วโกรธ เคียดเพื่อเจ้ายาดชู้ชมช้อนดอกดวง (สังข์) เมื่อนั้นนายแมนเบื้องพระยาหลวงท้าวกว่า ใช้ล่วงม้ามากล่าวคำสะกาว (ฮุ่ง). -
สะอาง
แปลว่า : น่าเกลียด น่าเบื่อหน่าย เรียก สะอาง ผาง ผางหน่าย ก็ว่า อย่างว่า เฮียมก็เป็นคนแท้ดูผางผิดชาติ กันนา เยียวว่าเหม็นสาบเนื้อคีงข้อยจริงมี ดอกนา ยักษ์ตอบต้านมีใช่อันคนิง น้องเอยคาวคนผางบ่สมเสมอน้อง (สังข์). -
สะอาด
แปลว่า : หมดจด ผ่องใส ไม่สกปรก ไม่มีตำหนิ บริสุทธิ์ อย่างว่า เจ้าก็ขึ้นขี่น้องโฉมสะอาดสังข์ทอง สังข์ก็พาภูมีล่วงลอยเลยม้ม นงเยาว์ยั้งสถานเพียงพักเหนื่อย สังข์สั่งแก้วกือล้านล่วงไป (สังข์). -
สะอิ้ง
แปลว่า : สายรัดเอวเป็นเครื่องประดับสำหรับผู้หญิง เรียก สะอิ้ง สะเอง เข็มขัด ก็ว่า อย่างว่า สายสะเองแก้วคาดแอวศรี (เวส). -
สะอื้น
แปลว่า : ถอนใจสะท้อนเพราะระทมใจเกี่ยวกับพลัดพรากจากผู้ที่รักใคร่ชอบใจ อย่างว่า สองก็ละลูกไว้เหนือฟูกเฮียงหมอน แยงในปรางค์ล่ำดูพอสะอื้น นานาพร้อมของคามพิชโภช ทังเสื้อผ้าผืนเล้มค่าคาม (สังข์). -
สะเอง
แปลว่า : เข็มขัด เข็มขัดรัดเอวผู้หญิงเรียก สะเอง อย่างว่า นางหนุ่มเปลื้องเพศเพี้ยงสาวซ้อยสอดสะเอง (สังข์). -
สะเออะ
แปลว่า : สะอึก ลมตีขึ้นเบื้องบนทำให้สะอึก เรียก สะเออะ. -
สัก
แปลว่า : การใช้เหล็กแหลมจุ่มหมึกสีดำสักลงไปในตัว เรียก สักลาย สักที่แขนเรียก สักแขนลาย สักที่ขาเรียก สักขาลาย คนโบราณชอบสักลายเพราะถือเป็นความเก่งกล้าสามารถ ป้องกันภูตผีปีศาจ ปืนผาหน้าไม้ยิงไม่ออกแทงไม่เข้า ผู้หญิงอีสานโบราณชอบชายที่สักลายมักเลือกมาเป็นคู่ครอง การสักลายมีทั่วไป เขมร มอญ พม่า ก็ชอบสัก อย่างว่า เม็งขาก่าน ม่านขาลาย.