ภาษาอีสานหมวด "ห" 1061 - 1070 จาก 1363
-
หาเว้า
แปลว่า : พูดเป็นเล่นไป, เป็นไปไม่ได้ -
หาน
แปลว่า : กล้า กล้าหาร กล้าต่อตี ไม่กลัว ไม่เกรงกลัว หานตรงข้ามกับย่าน -
หัวสักหัวข่วม
แปลว่า : สำนวน ทำอยู่คนเดี่ยว ทำงานจนไม่มีเวลาเงยหน้า ลุกลี้ลุกลนหัวคะมำ แล้นหัวสักหัวข่วม -
หมาสี่แม่มึงเอ้ย
แปลว่า : เป็นคำอุทาน ทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ หรือว่าโดนขโมยสิ่งของเครื่องใช้ อาการไม่พอใจอย่างแรง สำนวนคำบ่นก่นด่า หรือใช้เป็นคำด่าอย่างหยาบก็ได้ หมาสี่แม่มึง หรือการด่าลับหลัง -
หรอย
แปลว่า : แอบ,ลักลอบ -
หมอ
แปลว่า : คำเรียกขาน หมอนั่น หมอนี่ เฮ็อบาปหมอ ไปไสหมอ ว่าจั่งได๋หมอ มาแต่ได๋หมอ อย่าไปเฮ็ดหมอ ในบางประโยคหมายถึง แพทย์ พยาบาล สาธารณะสุขทั้งหมด -
หอมป้อม
แปลว่า : ผักชี -
เหิ่นไป เหิ่นมา
แปลว่า : อยู่ไม่เป็นที่ ไปโผล่ตรงนั้นตรงนี่ ไม่มีจุดหมาย พากันขี่รถเหิ่น อีกความหมายคือความชั้น Slope เหินลอย เครื่องบินเหิน -
เหี่ยถิ่มไส
แปลว่า : หล่นทิ้ง หกทิ้ง คำว่าฮักมั่นเหี่ยถิ่มไส คำว่ารักมันไปหล่นทิ้งไว้ตรงไหน -
หน่อเพ็ก
แปลว่า : สกุลอะรันดินาเรีย มีอยู่ 2 ชนิดคือ ไผ่โจด และไผ่เพ็ก (หญ้าเพ็ก) ไผ่เพ็กหรือหญ้าเพ็ก ไผ่ชนิดนี้พบได้ในไทย เวียดนามและกัมพูชา ส่วนในประเทศไทยพบมากทางอีสาน เจริญได้ดีในเขตแห้งแล้ง จึงเกิดไฟไหม้ป่าไผ่ชนิดนี้อยู่เป็นประจำ ลำต้นสูงไม่เกิน3เมตร มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 5-7 มม.ขนาดของปล้องมีความยาว20-30ซม. ขึ้นรวมเป็นกอ นิยมเอามาทำแผงตากสาหร่ายทะเล