ภาษาอีสานหมวด "ห" 381 - 390 จาก 1363
-
หยาด
แปลว่า : เมล็ดฝนหรือก้อนหิมะคือหมากเห็บตกลงมา เรียก หยาดฝน หยาดหมากเห็บ หยาดหมอก. -
หยาด
แปลว่า : หยด ย้อย ไหล เมล็ดฝนหรือน้ำค้างที่ไหลลงมาติดกัน เรียก หยาด อย่างว่า คือดั่งหยาดแต่ฟ้าเสด็จท่องธรณี สะบุคีงงามฮาบคำควรย้อง (ฮุ่ง). -
หยาดน้ำ
แปลว่า : กรวดน้ำ การแผ่ส่วนบุญอุทิศไปให้ผู้ตายด้วยวิธีหลั่งน้ำ เรียก หยาดน้ำ อย่างว่า บัดนี้ย่าชิพาหมู่เจ้าตกแต่งกองบุญ มื้อนี้เป็นวันศีลเวียกเฮาเซาไว้ ย่าชิพาไปไหว้ยาครูสังฆราช ไปตักบาตรแลหยาดน้ำฟังเจ้าเทศนา (ย่า). -
หยาดหยาด
แปลว่า : อาการที่น้ำไหลเป็นสายยาวกว่าน้ำหยด เรียก น้ำไหลหยาดหยาด. -
หยาบ
แปลว่า : ไม่ละเอียด ไม่สุภาพ ไม่เรียบร้อย คนที่อบรมสั่งสอนให้เป็นคนสุภาพ เรียบร้อย อ่อนโยนไม่ได้ เรียก คนหยาบ ของไม่ละเอียด เรียก ของหยาบ. -
หยาม
แปลว่า : ไม่เอาดอก เรียก บ่้อาหยาม ไม่กินดอก เรียก บ่กินหยาม ไม่ไปดอก เรียก บ่ไปหยาม. -
หย้าม
แปลว่า : ย่าม เหิม ทะยาน ได้ใจ ชิน เคยได้ สิ่งใดที่เคยได้ก็อยากได้ เคยกินก็อยากกิน การอยากได้อยากกินนี้ เรียก ย่าม หย้าม ก็ว่า อย่างว่า ได้อย่าหย้าม บ่ได้อย่าหลาบ (ภาษิต). -
หย้ำ
แปลว่า : เคี้ยว เคี้ยวด้วยฟัน เรียก หย้ำ เช่น ควายเคี้ยวหญ้า เรียก ควายหย้ำหญ้า ม้าเคี้ยวหญ้า เรียก ม้าหย้ำหญ้า. -
หยิก
แปลว่า : เอาเล็บกดให้เป็นรอย หรือเอานิ้วมือสองนิ้วบีบทำนองแหนบ เรียก หยิก อย่างว่า บ่อยากล้มขอนหากพาพลิก บ่อยากหยิกแม่มือหากพาเน้น (ผญา). -
หยิ่ง
แปลว่า : จองหอง อวดดี ลำพอง ถือตัว การถือตัว เรียก หยิ่ง อ่ง ก็ว่า อย่างว่า แมงวันเขียวตายย้อนขี้ สาวผู้ดีตายย้อนอ่ง (ภาษิต).