ภาษาอีสานมาใหม่ 11353 - 11362 จาก 17431
-
เพี้ย
แปลว่า : น้ำย่อยที่อยู่ภายในลำไส้อ่อนของคนและสัตว์ เรียก ขี้เพี้ย. -
เพอะ
แปลว่า : หยาบคาย คนพูดคำหยาบคาย เรียก เว้าเพอะ เช่น เว้าถึงก้นถึงกอย. -
เพ้อเว้อ
แปลว่า : สิ่งที่ใหญ่และปากบานเรียก บานเพ้อเว้อ ถ้าเล็กเรียก แพ้แว้ อย่างว่า เสียกแพ้แว้แพ้บ้านแพ้เมือง (ภาษิต). -
พูบพาบ
แปลว่า : ล้มลุกคุกคลาน ล้มแล้วล้มอีก เรียก ล้มพุบพาบ ล้มพุบล้มพาบ ก็ว่า. -
พูด
แปลว่า : พ่นน้ำออกจากปาก เรียก พูด อย่างว่า มณีกาบฮู้อมน้ำพูดพลัน เสด็จผ่านแผ้วผายน้ำพูดพรม (สังข์). -
พูด
แปลว่า : แบ่งของเป็นส่วนๆ เพื่อแบ่งปันกัน เรียก พูด เช่น พูดปลา พูดกบ พูดเขียด พูดซิ้น อย่างว่า เสี่ยวเฮาปันพูดน้อยบ่สมส่วนกับขน (ผาแดง). -
น่อง
แปลว่า : ซ่นตีน เรียก กะน่อง แอกน่อง ก็ว่า. -
นอง
แปลว่า : เจิ่ง ล้น เต็ม น้ำเต็มทุ่งเต็มท่า เรียก น้ำนอง อย่างว่า ยามเมื่อชลธาน้ำไหลนองถ้วมท่ง มดบ่มีบ่อนซ้นปลากั้งอะเห่ยหัว ยามเมื่อชลธาแห้งวังเวินบกขาด มดก็กะเจ๋อกะเจิดเว้าหัวล้อต่อปลา (บ.) -
นอ
แปลว่า : เป็นคำช่วยกิริยา บอกคำขอร้องอ้อนวอน หรือตกลง เช่นไปด้วยกันนะ เรียก ไปนำกันนอ กินนำกันนอ อยู่นำกันนอ. -
นอ
แปลว่า : สิ่งที่งอกขึ้นเหนือจมูกแรด เรียก นอแฮด นอของสัตว์ทุกชนิดคนโบราณถือว่าเป็นของศักดิ์สิทธิ์ มีอยู่ในเรือนจะทำให้คนภายในเรือนมีความมั่งคั่งสมบูรณ์พูลสุข อย่างว่า นอนิลแก้วพิฑูรย์ทำมะราช ควรค่าซื้ออย่าถือได้ล่วงเอา (บ.).