ภาษาอีสานมาใหม่ 13221 - 13230 จาก 17431
-
ชะแลง
แปลว่า : เครื่องมือชนิดหนึ่ง ใช้สำหรับงัดสิ่งของ เช่น งัดตะปูและขุดดินเป็นต้น ทำด้วยท่อนเหล็ก มีปลายแบน เรียก เหล็กชะแลง. -
ชะเล
แปลว่า : ทะเล สมุทร อย่างว่า เป็นดั่งชายหนึ่งป้านแปวน้ำแม่ชะเล (สังข์) หวังจักขนสัตว์ข้ามชะเลหลวงให้ม้มฝั่ง ข้วมโอฆกว้างยิพพานพุ้นบ่อนเกษิม (เวส-กลอน). -
ชะล่าง
แปลว่า : ล้วน อย่างว่า ชะล่างล้วนโยเธศฝูงหาญ ขานอาวถวินนอกในตามเจ้า ทุกนายพร้อมขุนกวนแล้วอย่า เมี้ยนหมู่เข้าเทแล้วพ่องลง (ฮุ่ง). -
ชะลอม
แปลว่า : เครื่องสานชนิดหนึ่ง สำหรับใส่สิ่งของ สานด้วยตอกไม้ไผ่ ตาห่างๆ เรียก ชะลอม กะลอม ก็ว่า. -
ชะลอน
แปลว่า : พรั่งพร้อม อย่างว่า เล็งเห็นชะลอนพร้อมฮังฮวนเฮืองดอก วันวิ่งวร้อยสูรย์ไม้เมื่อแลง (ฮุ่ง). -
ชะล่วน
แปลว่า : สะพรั่ง อย่างว่า ชะล่วนทั้งปะคือแห่มหมายชุม แต่นั้นผานผานชาวปะกันหลั่งไหลเป็นถ้อง (ฮุ่ง). -
ชะลม
แปลว่า : เต็ม อย่างว่า ทุกตาบกล้วยปลีป่งเทียมผลู มาลาเลียนหมื่นถันแถวถ้อง ชะลมด้าวตีนภูชายช่อ บางฮ่วงบ้างบานพร้อมจ่อจี (ฮุ่ง). -
ชะเร
แปลว่า : ชั่ว เลวทราม คนเลวทราม เรียก คนชะเร อย่างว่า แม้นชิดับขันธ์ตั้งตายลงล้านชาติก็ดี ยาให้พบสิ่งนี้ชายช้าชั่วชะเรแท้เนอ (สังข์). -
ชะยุ่ย
แปลว่า : ก้อนเมฆ ก่อนที่ฝนจะตกเมฆจะมารวมตัวกัน เมฆที่มารวมตัวกันนี้คนโบราณเรียก ก้อนขี้ฝ้า มองไปจะเห็นเป็นรูปช้าง รูปม้า อีกไม่นานฝนก็ตกลงมา. -
ชะย่าว
แปลว่า : ซีด เผือด อย่างว่า เมือนั้นชะย่าวหน้านางนาฏทังสอง ฮมนังคึดอ่าวเถิงพงศ์เชื้อ กูนี้มีใช่ชาวแดนด้าวพงศ์พันธุ์พวกอื่นจริงดาย เป็นเพื่อปิตุเรสเจ้าใจบ้าเบิกหนี (สังข์).