ภาษาอีสานมาใหม่ 6973 - 6982 จาก 17431
-
อัปการ
แปลว่า : ผิดรูป พิการ น่าเกลียด (ป. ส. อปการ). -
อัปกะ
แปลว่า : เล็กน้อย นิดหน่อย (ป. อปฺปก ส. อลฺปก). -
อัป
แปลว่า : ใช้เป็นคำนำหน้าศัพท์ที่มาจากบาลีและสันสกฤต แปลว่า ไปจาก ปราศจาก ไร้ เช่น อัปภาคย์ ไร้โชค ปราศจากโชค อัปยศ ไร้ยศ ปราศจากยศ ใช้ อป ก็มี (ป. ส. อป). -
อั๊บฮับ
แปลว่า : แหลก ละเอียด หาชิ้นดีไม่ได้ เช่น ถ้วยแตกละเอียด เรียก มุ่นอั๊บฮับ กินไม่มีเหลือ เรียก เกลี้ยงอั๊บฮับ. -
อับเอีย
แปลว่า : คนที่พูดไม่ชัดเจน ไม่แจ่มแจ้ง เรียก เว้าอับเอีย. -
อั๊บ
แปลว่า : มีเสียงเช่นนั้น เช่นของขนาดเล็กตกลงมา เรียก ดังอั๊บ. -
อันว่า
แปลว่า : ใช้เป็นคำนำหน้านามที่เป็นประธาน เช่นว่า อันว่าคน อันว่าสัตว์ อันว่าสิ่งของ. -
อันวย
แปลว่า : การเป็นไปตาม การอนุโลมตาม อันวัย (ป.). -
อันธการ
แปลว่า : ความมืด ความมัว ความมืดมน เวลาค่ำ ความเขลา อนธการ ก็ว่า อย่างว่า เมื่อนั้นอามาตย์พร้อมทุกส่ำเสนา เอากันทูลเทโวชอบลางลือไว้ เยียวจักอนธการกลั้วราเชนทร์ชนราษฎร์ ผิดประหลาดล้ำลอนเลี้ยงบ่ควร พระเอย (สังข์). -
อั้นตั้น
แปลว่า : เรียกคนที่มีเนื้อแน่นว่า แข้นอั้นตั้น ลั้นตั้น ก็ว่า.