ค้นหา "คำ" 121 - 130 จาก 1269
-
กว้าน
แปลว่า : ปราสาทของเมืองเรียก กว้าน อย่างว่า ทันที่ฮองฮองเหลี้ยมเฮือนคำเจืองอยู่เขาแล้ว ทังสี่ด้านดูกว้างหมื่นวาเฮวพลายเข้าเถิงเชียงดูอาจ ฝูงบ่าวน้อยเมือกว้านหมื่นเสา (ฮุ่ง). -
ก้อง
แปลว่า : สนั่น, ดังสะเทือน ดังสะเทือน ดังสะเทือนเรียก ก้อง อย่างว่า คำใดเป็นรหัสแท้แถลงนางในอาสน์ แฮงย่อมฮอดห้องหูท้าวต่างแดน พระเอยฯหื่นหื่นก้องเสเนศนางขุน ตีทวงทบท่าวแดดอมน้อยฝูงเคยใช้ชุมแหนหัตถบาส เขาก็ป๋าเครื่องแก้วนางน้อยพ่ายพัง (สังข์). -
ก้อน
แปลว่า : คำบอกลักษณะของสิ่งของเล็กๆ ซึ่งเกาะกันเป็นก้อน เช่น ก้อนอิฐ ก้อนดิน ก้อนข้าว เรียก ก้อน. -
กอบ
แปลว่า : มาตราตวง คือ ๒ กำ เป็น ๑ กอบ อย่างว่า เสียกอบแล้วอย่าเสียกำ เสียคำแล้วอย่าเสียเงิน (บ.). -
กะถา
แปลว่า : คำพูด เรื่อง ถ้อยคำ -
กะถามุข
แปลว่า : คำแนะนำ ข้อความเบื้องต้นของเรื่อง -
กะถารม
แปลว่า : คำปรารภ คำเริ่มต้น -
กะบงตา
แปลว่า : กระบอกตา หลุมตาหรือขุมตา เรียก กะบงตา กระโบงตา ก็ว่า อย่างว่า แนใส่ก้นไปถืกกะบงตา นกก็เผิมเหวิมผามหวามตกอยู่เทิงปลายไม้ ตกถืกน้ำดังป๊กตกถืกบกดังท่วน ตกถืกป่าหญ้าป้องดังก้องทั่วเมือง คำเคืองเท้าจักรวาลทังสี่ คำหมู่นี้จาแท้บ่มี (เสียว). -
กะบาท
แปลว่า : เป็นคำแทนชื่อของตนเองเวลาที่ใภ้เขยพูดกับเจ้าโคตร ปู่ย่า ตายาย. -
กะเบียน
แปลว่า : ภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่ มีลักษณะเหมือนกะด้ง เรียก กะเบียนกะด้ง กะด้งกะเบียน ก็ว่า อย่างว่า คันได้กินลาบก้อยอย่าลืมแจ่วแพวผัก ได้กินพาเงินพาคำอย่าลืมกะเบียนฮ้าง (ผญา).