ค้นหา "คำ" 251 - 260 จาก 1269
-
เชียง
แปลว่า : หญิงงามที่เจ้าเมืองคัดเลือกเอามาเพื่อเจริญสัมพันธไมตรี เรียก นางเชียง อย่างว่า เสด็จขาดใช้พลเดชโดยพลัน นำนางเชียงชู่เมืองมาพร้อม เกียงคำแท้เชียงทองแมนมิ่ง ก็มา เขาก็ชมชื่นเหลื้อมใสพร้อมเพิ่งบุญ (สังข์). -
เชื้อง
แปลว่า : นางกำนัล นักสนม นางกำนัลหรือนักสนมเรียก เชื้อง เชือง ก็ว่า อย่างว่า สะพั่งเชื้อลดม่านลายคำ เมื่อนั้นภูธรผันแนบนางในผ้า ลำลำนิ้วเชยชมประชิดเน่งหน้าต่อหน้าเอาอุ้มอุ่นทวง (ฮุ่ง). -
แช่ง
แปลว่า : การทำน้ำให้ศักดิ์สิทธิ์ คนอีสานเรียก สาบานน้ำ สำบานน้ำ ก็ว่า การสาบานน้ำทำในวันขึ้นปีใหม่ สมัยโบราณถือเดือนห้าเป็นปีใหม่ เจ้าเมืองจะทำพิธีเสกน้ำมนต์โดยให้ชาวเมืองมารวมกัน กล่าวคำสาบานแล้วกินน้ำสาบานร่วมกัน. -
ใช่
แปลว่า : เป็นคำรับรองว่าเป็นเช่นนั้น ถ้าไม่ใช่ก็บอกว่ามิใช่ อย่างว่า ว่าจักเดินดุ่งข้ามยังฝั่งจักรวาล คือคู่ตัวคางคาวดั่งดายตกไม้ หนูจักส่งสการเมี้ยนมาหวนเห็นปีก นกเล่าไค้ดูหน้าก็ใช่เฮา (ฮุ่ง). -
ไชโย
แปลว่า : คำเปล่งเสียงแสดงความดีใจในการที่ได้ชัยชนะ. -
ซวย
แปลว่า : กรวย ใบตองกล้วยหรือกระดาษที่ทำให้ปากกว้าง ก้นแหลม สำหรับเหน็บเครื่องสักการะ มีดอกไม้ธูปเทียนเรียก ซวย หรือใบตองกล้วยที่มีรูปเช่นนั้นสำหรับสวมนิ้วมือของนักฟ้อนรำเรียก ซวย อย่างว่า นิ้วแลบเล้มประเหียลสวดซวยคำ (สังข์). -
ซวาดซวาด
แปลว่า : เสียงกระดิ่งหรือหิ่งห้อดัง อย่างว่า หลิงดูซวาดซวาดม้าวิ่งแล่นซำเพียง (ผาแดง) ซวาดซวาดม้าเฮืองแค่มดาวคำ (สังข์). -
ซว่าน
แปลว่า : ไหลริน น้ำตาไหลริน เรียก ซว่านไหล เสียใจเรียก ซว่านใจ อย่างว่า ย่องย่องเนื้ออู่แก้วแปงพี่เพิงตอม ชลทาลงซว่านไหลเหลือย้อย ตูจักขอวอนไท้ทวนยอมคำเคียดปางนี้ เซ็งซึ่มเจ้าลุ่มฟ้ากลอยถ้อยกล่าวแข็ง (ฮุ่ง). -
ซอก
แปลว่า : ค้น เสาะหา แสวงหา การไปเสาะแสวงหาเรียก ซอก ค้น ก็ว่า แยงพงด้าวเหวชันเซาซอก เขาก็เข้าซอกไซ้ทุกหลืบโกนเสา (กา) นางก็คึดซอกไซ้เซ็นซว่านตาตก ลอนท่อเสวยเพลาแพลงซู่คำยามเช้า บัดนี้ทังหลายฮู้สองนางนั้นต่าง ฮอยที่คึดฮ่ำห้องมารเบื้องบ่ลืม (สังข์). -
ซ้อง
แปลว่า : ทำพร้อมกัน เช่นประนมมือก็ประนมพร้อมกัน ยกมือก็ยกพร้อมกัน ไปก็ไปพร้อมกัน กล่าวก็กล่าวพร้อมกัน เรียก ซ้อง ซ้องสาธุการ ซ้องซ่อยอมือ ก็ว่า อย่างว่า เลื่อนเลื่อนล้นโยเธศพักฟัง แองคอนเลยเลิกลาลงห้อง หังหังม้าอานคำขึ้นขี่ ฝูงบ่าวซ้องนำท้าวล่วงไป (ฮุ่ง).