ภาษาอีสานทั้งหมด 1777 - 1786 จาก 17431

  • กะมะ
    แปลว่า : พบโดยบังเอิญ ไปป่าพบเสือ ไปน้ำพบแข้ เรียก กะมะ คะมะ ก็ว่า อย่างว่า นางก็ตกคะมะไห้ดิ้นดั่นทั่งสลบ พระกาโยเหลืองหล่าตนตายกระด้าง มันค่อยตุ้มมโนนาฎเฮียงฮล ดาแคงควรแวดระวังองค์แก้ว (สังข์).
  • กะมังกะมอ
    แปลว่า : กุลีกุจอ การทำโดยเป็นเจ้ากี้เจ้าการ หรือทำโดยขยันขันแข็งเรียก กะมังกะมอ.
  • กะมับกะแมบ
    แปลว่า : การกระทำโดยหลบๆ ซ่อนๆ หรือลับๆ ล่อๆ เรียก กะมับกะแมบ มับมับแมบแมบ ก็ว่า อย่างว่า พี่นี้แนวผู้ฮ้ายคือลิงวอกวิแวก มับแมบลี้ทางย้านกะบอง (ผญา).
  • กะมึด
    แปลว่า : ลิงกังตัวใหญ่เรียก กะมึด อย่างว่า พี่นี้แนวกะมึดเถ้าลิงกังก้นขี้ด่าง เฮ็ดคู้ยู้ค้างย้างปลายไม้แค้นหมากเค็ง (ผญา).
  • กะแมด
    แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เรียก ต้นกะแมด กำแมด ก็ว่า บ้านที่เอาชื่อของต้นไม้นี้มาตั้ง เรียก บ้านกำแมด.
  • กะโมม
    แปลว่า : หัวเหน่าเรียก กะโมม โมม ก็ว่า อย่างว่า กะด้งฝัดเข้าเทียวเด้าแต่โมม สองมือโจมเทิงทิกเทิงฮ่อน ให้กูเด้าเสียก่อนมันจั่งชิไค ยังชิมีกำไรกว่าด้งกว่าด้ง (บ.).
  • กะโมย
    แปลว่า : ขโมย คนผู้ลักสิ่งของเรียก กะโมย ขโมย ก็ว่า.
  • กะโมะ
    แปลว่า : กำลัง กำลังปล้ำต้นไม้จวนจะหัก เกิดลมพายุมาช่วย ทำให้ต้นไม้โค่นล้มเร็วขึ้น เรียก กะโมะ คะโมะ ก็ว่า อย่างว่า ปล้ำไม้คะโมะลม (ภาษิต).
  • กะโมะ
    แปลว่า : พบ, เห็น เดินไปพบกับสิ่งที่คาดคิดไม่ถึงว่าจะพบ เรียก กะโมะ คะโมะ ก็ว่า อย่างว่า ปล้ำไม้คะโมะลม (ภาษิต).
  • กะย่อง
    แปลว่า : ชื่อภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่ชนิดหนึ่ง สำหรับใส่เครื่องสักการะบูชา มีพระพุทธรูปและของค้ำคูณมีคุค เขา นด งา เป็นต้น เรียก ขันกะย่อง.